Ελεημοσύνη δεν είναι μόνο να δίνης από το σακουλάκι σου.

Ελεημοσύνη είναι να δέχεσαι τον άνθρωπο να καθίσει δίπλα σου, χωρίς να τον απομακρύνεις με τον λογισμό σου.

Έχεις κάποιο συνάδελφο, ο οποίος διέρχεται μια συμφορά στην ζωή του. Πρέπει να ξέρης πώς να τον παρηγόρησης, πώς να καταπραΰνεις το πρόσωπό του. Για τους φτωχούς μπορείς να κάνης μια σύντομη προσευχή: ”Κύριε ελέησε τον τάδε”, εάν δεν μπορείς κάτι να του δώσεις, γιατί είσαι μέσα στο λεωφορείο κι εκείνος στο πεζοδρόμιο.

Το ερώτημα είναι σε ποιά κατάσταση ευρίσκεται η καρδιά μας όσον αφορά τον πόνο, που επικρατεί γύρω μας;

Το μεγαλύτερο έργο για το οποίο θα απολογηθούμε στην Μέλλουσα Κρίση, θα είναι αυτό: ”Γιατί δεν έδωσα περισσότερη προσοχή στους συνανθρώπους μου”;

Γέροντας Αρσένιος Παπατσιόκ