Με την Ισπανία να έχει ξεπεράσει σε αριθμό νεκρών από τον νέο κορωνοϊό την Κίνα, τη «γενέτειρα» της πανδημίας, ο Guardian αναλύει πώς η χώρα έφτασε σε αυτή την κατάσταση μόλις σε 18 ημέρες.
Σύμφωνα με την Guardian, για μερικές από αυτές τις 18 μέρες που διαμεσολάβησαν, η ζωή συνεχιζόταν κανονικά, τα τραπέζια και οι καρέκλες άρχισαν να ξαναβρίσκουν τη θέση τους σε πεζοδρόμια έξω από μπαρ και καφετέριες, και τα πάρκα άρχισαν να γεμίζουν με κόσμο που έκανε πικ νικ καθώς ο χειμώνας έφευγε.
Εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, το σαββατοκύριακο 7-8 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα με τη συμμετοχή χιλιάδων ατόμων. Μάλιστα, τρεις υπουργοί της Ισπανίας, που όλοι πήγαν σε διαδηλώσεις εκείνη την Κυριακή, έχουν κολλήσει τον κορονοϊό, μεταξύ των οποίων και η Begoña Gómez, σύζυγος του πρωθυπουργού της χώρας. Θετικοί στον κορωνοϊό βρέθηκαν και ο αρχηγός του Vox και ο γενικός γραμματέας. Εν τω μεταξύ, οι αθλητικές διοργανώσεις συνεχίζονταν επίσης κανονικά.
Η ανησυχία ξεκίνησε στη Μαδρίτη στις 11 Μαρτίου, όταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είχαν φτάσει τα 1.646. Τότε, με διάταγμά της, η περιφερειακή κυβέρνηση επέβαλε το κλείσιμο όλων των βρεφονηπιακών σταθμών, των σχολείων, των πανεπιστημίων και των μουσείων.
Σύντομα, το παράδειγμα ακολούθησαν και άλλες περιοχές της χώρας. Το απόγευμα της 12ης Μαρτίου, η καταλανική κυβέρνηση έδωσε εντολή περίπου 70.000 άνθρωποι σε 4 δήμους της περιοχής της Βαρκελώνης να παραμείνουν στα σπίτια τους λόγω της απότομης αύξησης των κρουσμάτων στην περιοχή.
Η αργοπορημένη απόφαση Σάντσεθ για καραντίνα
Καθώς η πίεση στην κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ εντεινόταν, ακολουθώντας την παγκόσμια τάση, ο κόσμος άρχισε να κάνει αγορές πανικού, να αγοράζει χαρτί υγείας και να ψωνίζει μεγάλες ποσότητες τροφίμων. Οι δρόμοι στη Μαδρίτη ήταν άδειοι και τα σούπερ μάρκετ γεμάτα.
Χρειάστηκε να περάσει μία ακόμη εβδομάδα μέχρι ο Σάντσεθ να διατάξει την επιβολή καραντίνας σε ολόκληρη την Ισπανία για δύο εβδομάδες. Για πολλούς στην Ισπανία, το εθνικό lockdown ήρθε πολύ αργά, σημειώνει ο Guardian.
Έτσι, η εβδομάδα εκείνη ξεκίνησε με τον υπουργό Άμυνας να επιστρατεύει στρατιώτες για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της επιδημίας με την απολύμανση κατοικιών που είχαν βρεθεί ηλικιωμένοι εγκαταλελειμμένοι και νεκροί στα κρεβάτια τους. Οι γιατροί είχαν ήδη συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση είχε βγει εκτός ελέγχου.
«Η πανδημία του κορωνοϊού δεν έπεσε από τον ουρανό», λένε. Κοιτάξτε την Κίνα, τη Νότια Κορέα και, πολύ πιο κοντά, την Ιταλία. Στη συνέχεια, κοιτάξτε πίσω στην Ισπανία και θυμηθείτε ότι πρόκειται για μια χώρα που εξακολουθεί να υποφέρει από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης του 2008 και των συνεπαγόμενων περικοπών. Κάθε βράδυ στις 8 μ.μ., οι άνθρωποι συγκεντρώνονται στις βεράντες και τα μπαλκόνια τους για να αναγνωρίσουν τις προσπάθειες των εργαζομένων στον χώρο της υγείας. Για μερικά λεπτά, ενώ τα χειροκροτήματα ακούγονται από κάθε μπαλκόνι, ο φόβος ξεχνιέται, η ευγνωμοσύνη και η αλληλεγγύη είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα.
Πηγή: mixanitouxronou.gr
