Ὅλη ἡ πεπτωκυῖα φύσις προσπίπτει ἐνώπιόν Σου μέ μίαν σπαρακτικὴν κραυγήν: Κύριε ἐλέησον!

Ὁ πόνος μας μαζεύει ὅλον τόν ἀνθρώπινον λόγον εἰς μίαν προσευχητικήν βοήν: Κύριε ἐλέησον!

Ἐστραμμένοι πρός Σέ, εὑρίσκομεν ὅλην μας τήν ὕπαρξιν νά πλημμυρίζει ἀπ᾿ αὐτόν τόν ἀναστεναγμόν: Κύριε ἐλέησον!

Τά δάκρυα ρέουν καί Σοῦ καταθέτουν ὅλην μας τήν ψυχήν μέσα εἰς αὐτάς τάς δύο λέξεις: Κύριε ἐλέησον!

(Προσευχή: Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς)