Έχετε πίστιν Θεού. Αιτείτε και δοθήσεται υμίν. Αυτή η πίστη με βοηθάει και με σώζει 70 χρόνια.

Καμιά προσευχή, παιδιά μου, δεν πάει χαμένη. Και εμένα αυτή η προσευχή με κράτησε τόσα χρόνια.

Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη δειλιάζουμε, να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών.

Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας.

Χωρίς την ψυχή μας καθαρή δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία.

Ό,τι συγχωρεί ο πνευματικός, το συγχωρεί ταυτόχρονα και ο Θεός στον Ουρανό, ό,τι δε συγχωρήσει μένει ασυγχώρητο.

Είδα, παιδί μου, όλη μας η ζωή, έργα, λόγια, σκέψεις είναι γραμμένα: θα δώσουμε για όλα λόγο.

Αδελφέ μου! που λέγεις ότι είσαι αμαρτωλός, όλοι οι άνθρωποι αμαρτωλοί είμαστε, μόνο ο Θεός είναι αναμάρτητος, γι’ αυτό θα κάνουμε θυσίες στο Θεό –πίστη, πραότητα, υπομονή, ταπείνωση, αποχή των κακών, θείες λειτουργίες, μετάνοιες, νηστείες– για να συγχωρέσει τις αμαρτίες μας.

Μην απελπίζεσαι, ο Θεός βλέπει την ψυχή σου και θα σε βοηθήσει. «Τις ήλπισεν εις τον Κύριον και κατησχύνθη!… έχετε την ελπίδα σας εις τον επί ξύλου τανυθέντα Ιησού Χριστό» και όλα θα έλθουν κατ’ ευχήν.

Σας ασπάζομαι εν φιλήματι αγίω

ο ελάχιστος εν Ιερομονάχοις π. Ιάκωβος