Πολλές φορές, όλα όσα προέρχονται από τον Θεό, σ’ αυτή τη ζωή, φαίνονται αδύναμα, αλλά εν τέλει είναι πιο δυνατά και από τα αστέρια και τούς τεράστιους ωκεανούς.

Όποιος επιθυμεί να ντροπιάσει τον Θεό, ντροπιάζει τον εαυτό του, και δίνει στον Θεό την ευκαιρία να δοξαστεί περισσότερο.

Όποιος ενεργεί έτσι, ώστε να υποτιμηθούν οι δίκαιοι άνθρωποι, εν τέλει υποτιμά τον ίδιο του τον εαυτό και ανυψώνει τον δίκαιο άνθρωπο.

Όποιος βάζει την πέτρα στο δρόμο του δίκαιου ανθρώπου, ό ίδιος σκοντάφτει σ’ αυτήν και αναγκάζει τον δίκαιο άνθρωπο να ανεβεί την ανηφόρα απ’ όπου διακρίνεται πιο ξεκάθαρα ό δίκαιος δρόμος.

Όποιος φυσά, για να σβήσει την φλόγα του δίκαιου ανθρώπου, εν τέλει την δυναμώνει περισσότερο και σβήνει την δική του φλόγα.

Στην τρικυμιώδη θάλασσα του κόσμου ό Θεός είναι ό βράχος πάνω στον όποιο ό δίκαιος άνθρωπος σώζεται ενώ ό άθεος τσακίζει το πλοίο του.

Στην τρικυμιώδη θάλασσα της ζωής ό δίκαιος είναι πέτρα πάνω στην οποία σκοντάφτει ό αμαρτωλός άνθρωπος. Ό αμαρτωλός άνθρωπος, πού επιθυμεί να σπάσει βίαια αυτή την πέτρα, πέφτει τελικά στην τρύπα πού κάλυπτε ή πέτρα.

Όποιος πετάει σκόνη ενάντια στον αέρα τυφλώνεται. Όποιος πετάει πολλές πέτρες στην λίμνη βυθίζεται κάποια στιγμή ό ίδιος.

Πολλές φορές, μοιάζει σαν να επιτρέπει ό Θεός η δικαιοσύνη να είναι άοπλη και απροστάτευτη σ’ αυτό τον κόσμο. Αυτό όμως το κάνει για να δείξει την δύναμή Του, γιατί το νήμα της δικαιοσύνης είναι πιο δυνατό από το σκοινί της αδικίας.

Ο τύραννος ορμάει να κόψει το νήμα της δικαιοσύνης αλλά εν τέλει μπερδεύεται σ’ αυτό και σκοτώνεται.

Ο σατανάς θέλησε να καταστρέψει τον δίκαιο Ιώβ αλλά εν τέλει τον ανύψωσε στον ουρανό. Την στιγμή πού ό Ιώβ φαινόταν αδύναμος, νίκησε τον σατανά. Ό σατανάς θέλησε να καταστρέψει τον βασιλιά Ηρώδη και το πέτυχε, γιατί ό Ηρώδης δεν του πρόβαλλε καμία αντίσταση. Και τη στιγμή πού ό Ηρώδης φαινόταν πανίσχυρος, καταστράφηκε.

Πολλές φορές, όλα όσα προέρχονται από τον Θεό, σ’ αυτή τη ζωή, φαίνονται αδύναμα, αλλά εν τέλει είναι πιο δυνατά και από τα αστέρια και τούς τεράστιους ωκεανούς.

Προσέξτε και διδαχθείτε από τις παρακάτω περιπτώσεις πού ήταν μία ενάντια στην άλλη και προσέξτε, το δίδαγμα πού δίνουν: ό Μωυσής και ό Φαραώ, ό Δαβίδ και ό Γολιάθ, ό Ιώβ και ό σατανάς, ή Ιερουσαλήμ και ή Βαβυλώνα, ό Δανιήλ και ό Δαρείος, οι Απόστολοι και ή Ρώμη. Αν μπορείτε να κατανοήσετε τα διδάγματα πού έδωσε ό Θεός με αυτά τα ξεκάθαρα παραδείγματα θα αναφωνήσετε από χαρά μαζί με τον θείο Δαβίδ: Ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις ημείς δέ εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα. (Ψαλμοί 19, 8).

Τότε θα κατανοήσετε, με τη λογική σας και με την καρδιά σας και θα ασπαστείτε τα παρακάτω λόγια του αποστόλου Παύλου: Αλλά αυτούς πού ό κόσμος που τούς θεωρεί μωρούς, εκείνους διάλεξε ό Θεός για να ντροπιάσει τελικά τούς σοφούς, κι αυτούς πού ό κόσμος τους θεωρεί ανίσχυρους, εκείνους διάλεξε ό Θεός για να ντροπιάσει τελικά τούς κατά κόσμο ισχυρούς. Κι αυτούς πού, ό κόσμος τούς θεωρεί παρακατιανούς και περιφρονημένους εκείνους διάλεξε ό Θεός, και τα μηδενικά, για να καταργήσει όσους θαρρούν πώς είναι κάτι (Α’ Κορ. 1, 27).

Ποιά λοιπόν είναι ή μοίρα του καλού σ’ αυτόν τον κόσμο και ποιά είναι ή πορεία του; Σε καμία άλλη ιστορία αυτού του κόσμου δεν μπορείς να δεις τόσο φανερά την απατηλή αδυναμία του καλού και την ακαταμάχητη δύναμή του όσο στην ιστορία του Ιησού Χριστού. Αυτός ό πιο Γνωστός ήρθε στον κόσμο σαν Άγνωστος. Αυτός ό πιο Δίκαιος καταδικάστηκε ως Άδικος. Αυτός ό πιο Ισχυρός επέτρεψε να τον σκοτώσουν σαν τον πιο Αδύναμο. Και τί συνέβη στο τέλος; Στο τέλος ήλθε ή νίκη Του και ή δόξα Του. Ήλθε ή νίκη Του και ή δόξα Του και ή ήττα και ή ντροπή εκείνων πού δεν Τον δέχτηκαν, δεν Τον αναγνώρισαν και Τον βασάνισαν. Βέβαια δεν έφτασε το αληθινό τέλος.

Γιατί όταν θα φτάσει το τέλος τότε θα φανεί όλη ή μεγαλοσύνη της νίκης Του και όλη ή λάμψη της δόξας Του. Τότε θα φανεί όλη ή φρίκη της ήττας και της ντροπής αυτών πού Τον κυνήγησαν και Τον βασάνισαν.

Κάθε φορά πού οι εχθροί του καλού, οι εχθροί του Θεού έστησαν παγίδα στον Χριστό οι ίδιοι έπεσαν σ’ αυτήν. Όταν Τον υποτίμησαν οι ίδιοι υποτιμήθηκαν, όταν θέλησαν να Του κλείσουν το στόμα οι ίδιοι σιώπησαν. Πράγματι όλα όσα έπραξαν για την ντροπή Του τελικά τα έπραξαν για την δόξα Του χα’ για τη δική τους ντροπή. Έτσι συνέβη τότε έτσι συμβαίνει και σήμερα.

Οποιοσδήποτε σήμερα θα εναντιωθεί στον Χριστό θα πέσει και θα καταστραφεί και θα δώσει την ευκαιρία να λάμψει περισσότερο ή δύναμη και ή δόξα του Χριστού. Έτσι συμβαίνει ακόμη και σήμερα, έτσι θα συμβαίνει και αύριο μέχρι το τέλος του κόσμου.

Το Ευαγγέλιο δείχνει τί θα συμβεί στους ανθρώπους πού δοκιμάζουν τον Θεό.

Φανερώνει τί θα συμβεί στους ανθρώπους πού προσπαθούν να τιμηθούν οι ίδιοι και να ατιμαστεί ό Θεός.

Όταν έμαθαν οι Φαρισαίοι ότι αποστόμωσε τούς Σαδδουκαίους συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί και ένας απ’ αυτούς νομοδιδάσκαλος, για να τον φέρει σέ δύσκολη θέση, του έκανε το έξης ερώτημα: Διδάσκαλε, ποιά είναι ή πιο μεγάλη εντολή στο νόμο; Αυτή ήταν ή τελευταία στη σειρά από εκείνες τις δοκιμασίες με τις όποιες οι Φαρισαίοι έψαχναν οποιαδήποτε αφορμή με την όποια θα μπορούσαν να καταδικάσουν τον Χριστό σέ θάνατο.

Πόσο δηλητηριασμένοι είναι οι άνθρωποι από την κακία! Ενώ ό Θεός ψάχνει να βρει έστω και μία μικρή καλή πράξη στον πιο αμαρτωλό άνθρωπο για να τον σώσει, οι άνθρωποι ψάχνουν στον πιο Δίκαιο έστω και μία αμαρτία για να τον σκοτώσουν!

Αρχικά, οι επικεφαλείς των ιερέων και οι αρχηγοί του λαού, έβαλαν σέ δοκιμασία τον Χριστό με τις παρακάτω ερωτήσεις: Με ποιά εξουσία τα κάνεις αυτά; Και ποιός σου έδωσε αυτή την εξουσία; Σ’ αυτές τις ερωτήσεις ο Χριστός

απάντησε με μία άλλη ερώτηση.

Τους ρώτησε: Το βάπτισμα του Ιωάννη από που προερχόταν, από τον Θεό ή από τούς ανθρώπους; Με αυτήν Του την ερώτηση ό Κύριος μπέρδεψε αυτούς πού Τον ρωτούσαν με σκοπό να Τον δοκιμάσουν. Και αυτοί, πού επιθυμούσαν να τον υποβάλλουν σέ δοκιμασία, σκέφτονταν ως έξης: ’Αν πούμε, από τον Θεό, θα μάς πει’ γιατί τότε δεν τον πιστέψατε; ’Αν πάλι πούμε, από τούς ανθρώπους φοβόμαστε τον κόσμο, γιατί όλοι τον Ιωάννη τον θεωρούν προφήτη. Αυτή ή δοκιμασία δόξασε τον Χριστό και ντρόπιασε αυτούς πού τον υπέβαλλαν σέ δοκιμασία. Επειδή μ’ αυτό τον τρόπο αποκαλύφθηκε ή δειλία των αμαρτωλών ανθρώπων να πουν την αλήθεια και την ίδια στιγμή δόθηκε σέ μάς το δίδαγμα πώς ό Ιωάννης ήταν απεσταλμένος του Θεού και πώς ό Κύριος Ιησούς είναι κυρίαρχος του ουρανού. Σ’ αυτή την δοκιμασία ενώθηκαν εναντίον του Χριστού και οι ιερείς και οι ηγεμόνες του λαού οι όποιοι πριν ήταν εχθροί τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΜΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.

Πηγές: diakonima.gr, apantaortodoxias.blogspot.gr,