Η ονοματοδοσία είναι μία σημαντική απόφαση και απασχολεί πολλούς νέους γονείς. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις, γίνεται αιτία στενοχώριας και παρεξηγήσεων ανάμεσα στις οικογένειες.

Αναφoρικά με την oνoματoδoσία τoυ βρέφoυς χρειάζεται, κάτ΄ αρχήν να πoύμε και να τoνίσoυμε κάτι πoύ o περισσότερoς κόσμoς τo αγνoεί ίσως.

Ποιό;

Ότι σύμφωνα με την Εκκλησιαστική παράδοση το όνομα δίδεται εις το παιδί κατά την όγδοη ημέρα της γεννήσεώς του (υπάρχει για τούτο και ειδική ευχή στα Ευχολόγια της Εκκλησίας μας) «εις το κατασφραγίσαι παιδίον λαμβάνον όνομα τη ογδόη ημέρα από της γεννήσεως αυτού» και όχι κατά την ακολουθία του εκκλησιασμού του βρέφους την τεσσαρακοστή ημέρα, ακόμα δε χειρότερα όπως δυστυχώς έχει επικρατήσει, κατά την ημέρα της βαπτίσεώς του.

Κατά την παράδοση της Εκκλησίας το βρέφος φέρεται στο Ναό την όγδοη ημέρα από την μαία «του λαβείν όνομα».

Προ των πυλών δε του Ναού τελείται η μικρή ακολουθία της ονοματοδοσίας.

Δυστυχώς η ακολουθία αυτή έχει πέσει σε αχρηστία.

Η ακολουθία της ονοματοδοσίας δεν μπορεί να επισυναφθεί στην ευχή «εις γυναίκα λεχώ», πού διαβάζεται την ημέρα της γεννήσεως, γιατί προϋποθέτει την παρουσία του βρέφους στο Ναό, ενώ η ευχή αυτή διαβάζεται στο σπίτι.

Αλλά ούτε και να θεωρηθεί ως γινόμενη κατά την πρώτη και τελευταία ευχή εις κατηχουμένους, ούτε και στο βάπτισμα.

Το λιγότερο αντικανονικό θα ήταν η ακολουθία αυτή της ονοματοδοσίας να προηγηθεί της ακολουθίας του σαραντισμού, αν βέβαια μέχρι τότε δεν έχει βαπτισθεί το βρέφος.

Πόσα Ονόματα Μπορούμε να Δώσουμε σε ένα Παιδί;

Τώρα αναφορικά με το πολυσυζητημένο και παρεξηγημένο θέμα του ονόματος του παιδιού, πάλι θα επικαλεστούμε την ιερά παράδοση της Εκκλησίας μας, η οποία επιτάσσει και επιβάλλει να δίδεται ένα και μόνον ένα όνομα στο παιδί, και όχι αυτό πού συχνά συναντάμε να συμβαίνει, έναν πιστό με δύο ή ακόμα και τρία ονόματα.

Αυτό είναι λάθος και αντικανονικό διότι ο καθένας μας γνωρίζεται από τον Ουράνιο Πατέρα «κάτ’ όνομα» και δεν μπορεί ο Χριστιανός να έχει περισσότερα από ένα ονόματα.

Ο ισχυρισμός ότι είναι τάξιμο να δοθεί το όνομα του τάδε Αγίου ή Αγίας, αλλά και το όνομα του συγγενή δεν ευσταθεί, διότι δεν μπορούμε να εμπαίζουμε τους Αγίους.

Όταν έχουμε τάξιμο να δώσουμε το όνομα του τάδε Αγίου στο παιδί μας, οφείλουμε να το υλοποιούμε και όχι να σκεφτόμαστε ότι θα στεναχωρήσουμε τον συγγενή μας και να απαιτούμε να βγάλουμε δύο ή ακόμα και τρία ονόματα για να τούς ευχαριστήσουμε δήθεν όλους, στενοχωρώντας όμως τον Άγιο-Αγία πού κάναμε το τάξιμο.

Εξ άλλου και όλες οι ευχές, τόσο της Κατηχήσεως, όσο και της Βαπτίσεως, προϋποθέτουν την ονοματοδοσία ενός και όχι περισσοτέρων ονομάτων.

Για τούτο είναι καλό όλοι να κατανοήσουμε, ότι η Βάπτιση είναι Μυστήριο Ιερό και χρειάζεται και πρέπει να τελείται όπως επιτάσσουν οι Ιεροί Κανόνες και η Παράδοση της Εκκλησίας μας.

Πηγή: ekklisiaonline.gr