Ανυμνών μεγαλύνω Σε άχραντε
την το γένος ημών μεγαλύνασαν.
Δυσωπών δυσωπώ Σε Πανύμνητε,
την αεί τον υιόν δυσωπήσασαν.
*
Ευλογών μακαρίζω Σε, Δέσποινα,
ην πιστών γενεαί μακαρίζουσιν.
Αναμέλπω την χάριν σου, Άνασσα,
ην αγγέλων χοροί μεγαλύνουσιν.
*
Αδιάφθορε νύμφη ανύμφευτε,
ικετεύω, τον νουν μου χαρίτωσον.
Απειρόγαμε κόρη ακήρατε,
δυσωπώ Σε τας κόρας μου φώτισον.
*
Θεομήτορ Μαρία θεόνυμφε,
τας οδούς μου κατεύθυνον, δέομαι.
Μητροπάρθενε, Δέσποινα άσπιλε,
κινδυνεύοντα Συ διαφύλαττε.
*
Σωτηρίας ημών το κεφάλαιον,
σωτηρίαν εμοί συ απέργασαι.
Ευδοκίας ημών το προοίμιον,
ευλογίαν καμοί θείαν δώρησαι.
*
Η το φως το ανέσπερον τέξασα,
σκοτισθέντα τον νουν φωταγώγησον.
Η τα σκότη πλανών διαλύσασα,
βηματίζειν ορθώς παιδαγώγησον.
*
Η του κόσμου προστάτις Παντάνασσα,
πειρασμών και κινδύνων με λύτρωσαι.
Η την χάριν τω κόσμω κυήσασα,
την χαράν μοι αΐδιον δώρησαι.
*
Μυστηρίου φρικτού η φανέρωσις,
μετανοίας μοι πύλας διάνοιξον.
Αμαρτίας βροτών η αναίρεσις,
σωτηρίας υιόν με ανάδειξον.
*
Η Χριστόν εν ωλέναις βαστάσασα,
Ευμενή τον κριτήν μοι απέργασαι
Η ως βρέφος τον Πλάστην θηλάσασα
Τον Δεσπότην των όλων ιλέωσαι.
*
Θησαυρέ της ζωής αδαπάνητε,
την ψυχήν μου πτωχεύσασαν πλούτισον.
Φωτοφόρε λυχνία ολόφωτε,
σκοτισθέντα τον νουν μου καταύγασον.
*
Των καμνόντων ισχύς θεονύμφευτε,
την καμνούσαν ψυχήν μου ενίσχυσον.
Ιατρέ ασθενούντων Πανύμνητε,
ασθενούντα δεινώς με θεράπευσον.
*
Η καλλίρρους πηγή η θεόρρυτος,
η αέναος Συ και ακένωτος,
την ψυχήν μου διψώσαν κατάρδευσον,
και κατάρρυτον χώραν ανάδειξον.
*
Ευδοκίας Θεού το προοίμιον,
λυτρωθήναι αγνή με ευδόκησον.
Των πλεόντων καλόν ορμητήριον,
εκ του κλύδωνος Συ με διάσωσον.
*
Η τροφή η του μάννα διάδοχος,
την ψυχήν μου λιμώττουσαν έκθρεψον.
Η τρυφής της Αγίας διάκονος,
τρυφής θείας καμέ καταξίωσον.
*
Φωτοφόρε νεφέλη αείφωτε,
ψυχήν, φρένας και όμματα φώτισον.
Πανακήρατε νύμφη ανύμφευτε,
τους θερμούς υμνητάς Σου ελέησον.
*
Η τον άρτον τον ζώντα βαστάσασα
νεκρωθέντα Παρθένε με ζώωσον.
Η τον στάχυν τον θείον βλαστήσασα,
θανατούμενόν με νεοποίησον.
*
Ουρανίας χαράς η ανέγερσις,
χαρμονής την καρδίαν μου πλήρωσον.
Βασιλείας του Άδου καθαίρεσις,
την ψυχήν και τον νουν μου χαρίτωσον.
*
Χαριτόβρυτε Μήτηρ Πανύμνητε,
των δεινών και κινδύνων διάσωσον.
Αειπάρθενε νύμφη ανύμφευτε,
διαφύλαξόν με πολεμούμενον.
*
Παρθενίας στερρόν αμυντήριον,
την ψυχήν μου αγνήν διατήρησον.
Παναγία, Θεού οικητήριον,
κινδυνεύοντα Συ διαφύλαξον.
*
Πανακήρατε κόρη πανάχραντε,
της ψυχής μου τα πάθη θεράπευσον.
Παναγία Παρθένε Πανάρετε,
της ψυχής μου τον τάραχον κόπασον.
*
Η πολύχοος γη η ανήροτος,
εκ πασών γενεών η θεόλεκτος,
την ψυχήν μου αγνή, αροτρίασον,
και σταχύων κομώσαν ανάδειξον.
*
Παναγία Παρθένε βοήθησον
εις την Σην προστασίαν κατέφυγον.
Παναγία μου Δέσποιν’ επάκουσον,
εις την Σην παρρησίαν επήλπισα.
*
Αθεμίτοις Πανάμωμε πταίσμασι,
της ψυχής μου το κάλλος ημαύρωσα,
πλην ευδόκησον πλύναι τοις δάκρυσι
ην αφρόνως ο τάλας ηχρείωσα.
*
Τον Υιόν και Θεόν Σου ικέτευσον,
και κριτήν ευμενή μοι απέργασαι.
Σαις πρεσβείαις ικέτην οικείωσον,
και δεινής καταδίκης με λύτρωσαι.

Ωδή πρός την Υπεραγία Θεοτόκο (Αγίου Νεκταρίου)