23 Αυγούστου: Σύναξη της Παναγίας Θρηνωδούσα στην Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής…
Ο γέροντάς, ο π. Ιωάσαφ, έζησε στο Άγιο Όρος 64 χρόνια και αγιογράφησε εκατοντάδες εικόνες. Μία από αυτές τις εικόνες θαυματούργησε και θαυματουργεί. Είναι η «Παναγία η Θρηνωδούσα», η οποία βρίσκεται στην Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής.
Έκανε η Παναγία μας ένα θαύμα σ’ έναν πιστό στην Νέα Όλυνθο – θεράπευσε το παιδί του που είχε καρκίνο – και ο πιστός έταξε, όταν αποκτήσει λίγα χρήματα, να κτίσει μία Εκκλησία προς τιμήν της Παναγίας μας. Όταν έκτισε την Εκκλησία, είχε απορία σε ποια θαυματουργό εικόνα της Παναγίας μας να αφιερώσει την Εκκλησία. Παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο του και του λέει: «Θα πας στο Άγιον Όρος στους αδελφούς Ιωσαφαίους και θα πης στον γερο-Ιωάσαφ να σου αγιογραφήσει την Παναγία την Θρηνωδούσα». Αποκρίνεται τότε ο πιστός: «Εγώ έχω γυρίσει τόσες Εκκλησίες, τόσα μοναστήρια, δεν έχω δει τέτοια εικόνα». «Εσύ» του απαντά η Παναγία, «θα πας να του το πεις και εγώ θα του στείλω μήνυμα και ξέρει αυτός πως θα σου την αγιογραφήσει».
Πήγε ο πιστός με ευλογία της Μητροπόλεως, την επιτροπή της Εκκλησίας και τον ιερέα του χωριού του, και διηγήθηκε στον γέροντα αυτό το όνειρο που είδε. Έτσι ο γέροντας αγιογράφησε την Παναγία το 1972 μ.Χ. και την έστειλε ευλογία εκεί στο χωριό. Από τότε έχει επιτελέσει πάμπολλα θαύματα.
Η Παναγία η Θρηνωδούσα πανηγυρίζει στις 23 Αύγουστου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τούς πόνους και δάκρυα τῶν προστρεχόντων πιστῶν, εἰκόνι τῇ Θεία σου, ὦ Θρηνῳδοῦσα σεμνή, Κυρίῳ προσάγαγε ὅπως μεταποιήσῃ, εἰς χαράν πᾶσαν λύπῃν, ἵνα ἀπό καρδίας, προσκυνῶμεν σήν χάριν, Ὁλύνθιοι και ἅπαντες πιστοί Θεόνυμφε.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἤχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοῖς θερμοῖς δάκρυσί σου Θρηνῳδοῦσα Πανάρχαντε, πλύνον τῶν λυπούντων σε τέκνων τά πολλά ἁμαρτήματα, και πρέσβευε Υἱῷ σου και Θεῷ, τοῦ δόναι τήν μετάνοιαν ἡμῖν, ὅπως πόθῳ ἀσπαζόμενοι τήν σεπτήν, εἰκόνα σου κραυγάζωμεν δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Σεμνή, δόξα τῇ εὐσπλαχνία σου, δόξα τῇ μητρικῇ σου προς ἡμᾶς, ἀγάπῃ Παναμώμητε.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Την σεπτήν εἰκόνα σου, ὦ Θρηνῳδοῦσα Παρθένε, ἣν ἡμῖν ὑπέδειξας, κατασπαζόμεθα πόθῳ ἃπασαν, ψυχῆς καί σώματος ἐκζητοῦντες, ἵασιν, καί Θεῖον ἔλεος τοῦ Υἱοῦ σου, ἳνα χαίροντες βοῶμεν, Χαῖρε δοχεῖον, χαρᾶς κόρη Πάνσεμνε.
Μεγαλυνάριον
Δέσποτα Φιλάνθρωπε σῆς Μητρός, δάκρυα προσδέχου, Θρηνωδούσης ὑπέρ ἡμῶν, καί πταισμάτων λύσιν δίδου τοῖς καθ’ ἑκάστην, πταίουσιν ἐν ἀγνοίᾳ, εἴτε ἐκ γνώσεως.
