Παράκληση στην Παναγία την Χρυσαφίτισσα…

Ευλογήσαντος τού Ιερέως, τό Κύριε, εισάκουσον, μεθ ό τό Θεός Κύριος, ως συνήθως, καί τό εξής

Ήχος δ. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.

Τούς καταφεύγοντας τή σή εικόνι καί αιτουμένοις τήν σήν επιστασίαν, ώ Μήτερ, Χρυσαφίτισσα, τήν υγείαν χάριζε, πλήρου πάσας αιτήσεις, σώους διαφύλαττε τού υμνείν τήν σήν χάριν, ότι υπάρχεις πάσιν χορηγός παντός καλού, Θεοτόκε Πανάχραντε.

Δόξα. Τό αυτό. Καί νύν. Θεοτοκίον.

Ου σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι. Ει μή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού σούς γάρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.

Ο Ν Ψαλμός, καί αρχόμεθα τού Κανόνος.

Ωδή α. Ήχος πλ. δ. Υγράν διοδεύσας.

Υγείαν καί ρώσιν σωματικήν καί νού φωτισμόν τε καί βασάνων απαλλαγήν, ημίν τοίς σοίς δούλοις παράσχου, Χρυσαφίτισσα Μήτερ Πανάχραντε.

Ελέους ανέδειξας τήν πηγήν καί τής σής φροντίδος τήν εικόνα σου τοίς πιστοίς, τοίς επιζητούσιν αρωγήν σου, ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ Πανάχραντε.

Δόξα.

Χαίρε Πύλη Θεία, Μήτερ σεμνή, δι ής ο Θεός μας εσαρκώθη επί τής γής, δι ού εν παντί ζωοποιούνται πάντες πιστοί σου, Μήτερ Πανάχραντε.

Καί νύν.

Τό έλεος δίδεις πάσιν πιστοίς, ώ συμπαθεστάτη καί χαρίζεις τάς δωρεάς, καί σώζεις ημάς παντός κινδύνου, ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ Πανάχραντε.

Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος.

Εκ ποικίλων παγίδων τού πονηρού δαίμονος, καί τής ψυχοφθόρου κακίας, ημάς απάλλαξον, Μήτερ Θεόνυμφε, ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ, τούς θερμώς προστρέχοντας τή προστασία σου.

Τούς τήν σήν προστασίαν αιτουμένους βοήθησον τή σή ισχυρά βοηθεία, Κόρη Πανύμνητε, πρός σέ γάρ σπεύδουσιν, ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ, τό σεπτόν σου όνομα επικαλούμενοι.

Δόξα.

Τού Υιού σου η χάρις τοίς πιστοίς σου παρέχεται, εκ τής σής Αγίας Εικόνος, Μήτερ Πανάχραντε, βοηθούσα άπαντας καί αναψύχουσα πάντας, τούς πυρί τών θλίψεων κατακαιομένους.

Καί νύν.

Τήν ειρήνην παράσχου, Παρθένε Άχραντε, τή σή ισχυρά βοηθεία, πάσιν αιτούσιν σε, ώ Χρυσαφίτισσα καί εν ειρήνη καί πίστει τήν ζωήν κυβέρνησον ημών δεόμεθα.

Διάσωσον, Χρυσαφίτισσα Κόρη Θεογεννήτορ, εκ παντοίων κινδύνων καί περιστάσεων, τούς καταφεύγοντας πίστει τή χάριτί σου.

Επίβλεψον εν ευμενεία Πανύμνητε Θεοτόκε επί τήν εμήν χαλεπήν τού σώματος κάκωσιν καί ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.

Αίτησις καί τό Κάθισμα.

Ήχος β. Πρεσβεία θερμή.

Πρεσβεία θερμή καί τείχος ισχυρότατον, ελέους πηγή, πιστών σου καταφύγιον, εκτενώς βοώμέν σοι Θεοτόκε Δέσποινα πρόφθασον καί εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη ταχέως προστατεύουσα.

Ωδή δ. Εισακήκοα, Κύριε.

Πιεζόμενοι θλίψεσιν πρός τήν σήν βοήθειαν καταφεύγομεν, καί λυτρούμεθα, Πανάχραντε, πάσης επηρείας τού αλάστορος.

Πειρασμών ελευθέρωσον, θλίψεων, κινδύνων καί περιστάσεων, πάντας, Μήτερ Χρυσαφίτισσα, τούς τά μεγαλείά σου δοξάζοντας.

Δόξα.

Νόσους καί φθοράς απομάκρυνον καί υγείαν πάσιν ημίν χορήγησον, μητρική σου αγαθότητι, τούς τά μεγαλείά σου δοξάζοντας.

Καί νύν.

Τήν χαράν πάσιν δώριζε, καί τήν Υιού σου χάριν Πανάχραντε, Θεοτόκε Χρυσαφίτισσα, τούς σέ μεγαλύνοντας Θεόνυμφε.

Ωδή ε. Φώτισον ημάς.

Πάντες οι πιστοί, μεγαλύνουσί σε Κυρία ως προστάτιδα, καί εν πάσιν βοηθόν σύ γάρ πάντας ελεείς, ώ Χρυσαφίτισσα.

Θείον θησαυρόν, τήν Εικόνα σου κατέχοντες, πάντες οι εν Μονεμβασία, σεμνή, δαψιλώς τάς δωρεάς απολαμβάνουσιν.

Δόξα.

Τήν σήν εορτήν καί μετάστασιν Πανάχραντε, εορτάζομεν καί χαίρομεν πιστοί, έχοντές σε τήν θερμήν, ημών προστάτιδα.

Καί νύν.

Σκέπασον σεμνή, Χρυσαφίτισσα Μήτερ ημών τούς πιστούς Σου, Λακωνίας τά παιδία, καί χορήγησον αυτοίς αφειδώς προστασίαν.

Ωδή στ. Τήν δέησιν, εκχεώ.

Μαστίγων καί κινδύνων ποικίλων καί δεινών φοβερών τε καί νόσων, Χρυσαφίτισσα Πάναγνε Κόρη, καί βασκανίας δεινής ελευθέρωσον τούς καταφεύγοντας πιστώς πρός τήν σήν ταχυτάτην αντίληψιν.

Εν πίστει τώ σώ ναώ προσιόντες, πανταχόθεν, Θεοτόκε τής Ελλάδος, από βαθέων ψυχής σοι βοώμεν ασθενειών καί ποικίλων κακώσεων ελεύθερον καί γαληνόν, ημών τήρει τόν βίον δεόμεθα.

Δόξα.

Χαράν, κόρη πιστοίς σου παρέσχες καί ταχείαν τήν λύσιν ζητημάτων, καί εν θλίψεσι παρηγορίαν καί εκ κινδύνων ταχείαν τήν λύτρωσιν, σύ Χρυσαφίτισσα, διό πάς πιστός σοι προσφεύγει καί σώζεται.

Καί νύν.

Διάσωσον βασκανίας καί νόσου καί ποικίλων παγίδων τού εχθρού μας καί χάριτός σου πλήρωσον πάντας, Χρυσαφίτισσα Μήτερ Πανάχραντε καί ζώωσον ημάς συμπαθώς, τή τού Υιού σου δυνάμει, ώ Πάναγνε.

Διάσωσον, Χρυσαφίτισσα Πανύμνητε Κόρη, εκ ποικίλων κινδύνων καί περιστάσεων τούς καταφεύγοντας, πίστει τή χάριτί σου.

Άχραντε, η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως επ εσχάτων τών ημερών τεκούσα, δυσώπησον ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Αίτησις καί τό Κοντάκιον.

Ήχος β. Προστασία τών Χριστιανών.

Τή προστασία σου Κόρη προστρέχοντες, ελευθερούμεθα πάσης κακώσεως, διό σου τήν χάριν κηρύττομεν, ώ Χρυσαφίτισσα πίστει καλούντες σε σύ γάρ ημών καταφύγιον.

Προκείμενον.

Μνησθήσομαι τού ονόματός Σου εν πάση γενεά καί γενεά.

Στίχ. Άκουσον, θύγατερ, καί ίδε, καί κλίνον τό ούς σου, καί επιλάθου τού λαού σου, καί τού οίκου τού πατρός σου, καί επιθυμήσει ο Βασιλεύς τού κάλλους σου.

Ευαγγέλιον. Εκ τού κατά Λουκάν (α 39-49, 56).

Εν ταίς ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ, επορεύθη εις τήν ορεινήν μετά σπουδής, εις πόλιν Ιούδα καί εισήλθεν εις τόν οίκον Ζαχαρίου, καί ησπάσατο τήν Ελισάβετ. Καί εγένετο, ως ήκουσεν η Ελισάβετ τόν ασπασμόν τής Μαρίας, εσκίρτησε τό βρέφος εν τή κοιλία αυτής καί επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ, καί ανεφώνησε φωνή μεγάλη, καί είπεν Ευλογημένη σύ εν γυναιξί καί ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου. Καί πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ τού Κυρίου μου πρός με; Ιδού γάρ, ως εγένετο η φωνή τού ασπασμού σου εις τά ώτά μου, εσκίρτησε τό βρέφος εν αγαλλιάσει εν τή κοιλία μου. Καί μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοίς λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Καί είπε Μαριάμ Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον, καί ηγαλλίασε τό πνεύμά μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρί μου. Ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τής δούλης αυτού ιδού γάρ από τού νύν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυνατός, καί άγιον τό όνομα αυτού. Έμεινε δέ Μαριάμ σύν αυτή ωσεί μήνας τρείς, καί υπέστρεψεν εις τόν οίκον αυτής.

Δόξα.

Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, Τριάς η εν Μονάδι, εξάλειψον τά πλήθη τών εμών εγκλημάτων.

Καί νύν.

Ταίς Χρυσαφιτίσσης, ταίς θείαις ικεσίαις, εξάλειψον τά πλήθη τών εμών εγκλημάτων.

Στίχ. Ελέησόν με, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου, καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου.

Προσόμοιον. Ήχος πλ. β. Όλην αποθέμενοι.

Προστασίαν φοβεράν, καί βοήθειαν Κόρη, ισχυρόν προπύργιον εν παντί τών βίω, ώ Μήτερ σε έχοντες εκ κινδύνων, θλίψεων καί ολισθημάτων, καί παγίδων τού εχθρού, καί πάσης, Δέσποινα, άλλης συμφοράς τε καί μάστιγος ταχέως εκλυτρούμεθα, τή σή βοηθεία Πανάχραντε. Όθεν μή ελλείπης παρέχειν τάς ιάσεις συμπαθώς, τοίς πρός τήν σήν αγαθότητα, Κόρη ατενίζουσιν.

Έτερα Θεοτοκία.

Ουδείς προστρέχων επί σοί, κατησχυμένος από σού εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε αλλ αιτείται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα, πρός τό συμφέρον τής αιτήσεως.Μεταβολή τών θλιβομένων, απαλλαγή τών ασθενούντων, υπάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε, σώζε πόλιν καί λαόν, τών πολεμουμένων η ειρήνη, τών χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία τών πιστών.

Σώσον, ο Θεός, τόν λαόν Σου…

Είτα, αποπληρούμεν τάς λοιπάς ωδάς τού Κανόνος.

Ωδή ζ. Οι εκ τής Ιουδαίας.

Χάριζε τήν υγείαν τών ψυχών καί σωμάτων τε καί βοήθειαν, Μητέρα τού Κυρίου, τή σή θερμή πρεσβεία τοίς πίστει αδιστάκτω προσιούσιν καί ψάλλουσιν ο τών Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός εί.

Χρυσαφίτισσα Μήτερ, η Θεόν σαρκωθέντα ασπόρως τέξασα, ταίς θείαις σου πρεσβείαις περιφρουρεί Μονεμβασίας Κάστρον, ίνα υμνούσί σε πιστοί, σωθέντες χάριτί σου.

Δόξα.

Ως εβοήθησας πάντας τούς πιστούς εν κινδύνοις ώ Χρυσαφίτισσα, ούτω καί νύν κινδύνοις, παγίδας, απειλάς τε, δίωξον, σύντριψον, ώ Προστασία Φοβερά, Κυρία τών Αγγέλων.

Καί νύν.

Ως μετέβης τό πάλαι εκ χωρίου εις Κάστρον τής Μονεμβάσιας, νύν πέταξον ταχέως εν ώρα τού κινδύνου, ώ Χρυσαφίτισσα, καί σώζε πάντας πιστούς βοήθειαν αιτούντος.

Ωδή η. Τόν Βασιλέα.

Σώσόν με Κόρη, τής φρικτής μαγγανίας καί δεινής βασκανίας με ρύσαι, νύν τής απειλούσης ζωήν μου τήν αθλίαν.

Χάριτι θεία βοηθείας σου Μήτερ, παραμύθησαι τήν θλίψιν τής ψυχής μου, ίνα σε δοξάζω Υπερδεδοξασμένη.

Δόξα.

Σήν προστασίαν, Χρυσαφίτισσα Μήτερ, νύν πλουτίσαντες εν τώ παρόντι βίω, θερμώς ευχαριστούμεν μεγαλύνοντές σε.

Καί νύν.

Ίδε ευσπλάγχνως, Χρυσαφίτισσα Μήτερ, τούς προστρέχοντας εικόνι σου τή θεία, σπεύσον, δός πάσιν τό μέγα έλεός σου.

Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον.

Ούσα η Προστάτις τής οικογενείας, Χρυσαφίτισσα Μήτερ, ευλόγησον, νέους τούς πιστούς σου, εν αρχή, συνεχεία, εγγάμου βίου τους.

Έκτεινον τήν χείρα πάσι τοίς δεομένοις καί εκ κινδύνων πιστούς σου διάσωζε, ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ ημών πανθαύμαστε.

Ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ, σώσον ημάς.

Μητέρα τού Θεού μας, Κυρία τών Αγγέλων, τή χάριτί σου πιστώς καταφεύγουσιν, πλήθη πιστών Ορθοδόξων καί διασώζονται.

Ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ, σώσον ημάς.

Υμνούμέν σου τήν χάριν, Κεχαριτωμένη, ώ Χρυσαφίτισσα Μήτερ Πανάχραντε, ότι ημάς περισκέπεις καί σώζεις πάντοτε.

Άξιόν εστι… καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια

Τήν υψηλοτέραν τών Ουρανών, καί καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, τήν λυτρωσαμένην ημάς εκ τής κατάρας, τήν Δέσποιναν τού κόσμου, ύμνοις τιμήσωμεν.

Ώ Θεού Μητέρα καί θαυμαστή, Άχραντε Παρθένε, σύ τό καύχημα τών πιστών, πλήρου τάς αιτήσεις τών προσερχομένων τή θεία σου εικόνι, ώ Χρυσαφίτισσα.

Δέξου, ώ Μητέρα μας ευμενώς, πρός τούς νέους πάντας, τούς προστρέχοντας ευλαβώς, πρός τήν σήν εικόνα, εν πίστει αδιστάκτω καί λύτρωσαι κινδύνων, ώ Χρυσαφίτισσα.

Τής Χρυσαφιτίσσης τή θαυμαστή καί σεπτή εικόνι καταφύγωμεν ευλαβώς, ίνα φυλαχθώμεν εκ πάσης επηρείας καί πάσης ενεργείας τού πολεμήτορος.

Χαίρε τών Αγγέλων η χαρμονή, χαίρε τών πιστών σου η ταχεία καταφυγή, τών πασχόντων, χαίρε, η ίασις Παρθένε, καί τής Μονεμβασίας, Μήτερ, Υπέρμαχε.

Δεύτε Ορθοδόξων αι στρατιαί, τή σεπτή εικόνι Χρυσαφίτισσας τής Μητρός, κλίνοντες τό γόνυ μεγαλύνομέν την, ως τού Θεού Μητέρα καί προστασίαν μας.

Πάσης Λακωνίας η βοηθός, δέξαι μου τούς ύμνους, ώ Παρθένε Μήτερ σεμνή, ώ Χρυσαφίτισσα δέομαί σου, τήν έκβασιν παράσχου παντός αιτήματος.

Πάσαι τών Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες, μετά τής Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εις τό σωθήναι ημάς.

Τό Τρισάγιον καί τό Απολυτίκιον.

Ήχος α. Τής ερήμου πολίτης.

Εικόνα Σου αγίαν, Χρυσαφίτισσα Άχραντε, νύν πανευλαβώς προσκυνούντες γεραίρομεν Παρθένε, επέστη γάρ Πρόμαχος ημών, παρέχουσα θαυμάτων ποταμόν εκ κινδύνων παντοίων ημάς απαλλάττουσα, ευχαρίστως βοώμεν Δόξα τώ Σέ δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τώ Σέ μεγαλύναντι, δόξα τώ παρέχοντι ημίν τήν χάριν διά Σού.

Εκτενής καί Απόλυσις, μεθ ήν ψάλλομεν τό εξής

Ήχος β. Ότε εκ τού ξύλου.

Πάντας τούς τήν θείαν καί σεπτήν, κατασπαζομένους εικόνα σου Χρυσαφίτισσα, ήνπερ θεωρούμεν νύν ημών προστάτιδα, πειρασμών ελευθέρωσον καί νόσων παντοίων καί πταισμάτων αίτησαι ημών τήν άφεσιν, ίνα μεγαλύνωμεν πάντες τά σά μεγαλεία, Παρθένε, καί τήν πρός ημάς κηδεμονίαν σου.

Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων σου καί λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.

Τήν πάσαν ελπίδα μου εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού φύλαξόν με υπό τήν σκέπην σου.

Εκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους σου φύλατε, ευλογημένη Θεοτόκε, ίνα σέ δοξάζωμεν, τήν ελπίδα τών ψυχών ημών.

Τή πρεσβεία Κύριε, πάντων τών Αγίων καί τής Θεοτόκου, τήν σήν ειρήνην δός ημίν, καί ελέησον ημάς, ως μόνος οικτίρμων.

Υπό τήν σήν ευσπλαγχνίαν καταφεύγομεν Θεοτόκε, τάς ημών ικεσίας μή παρίδης εν περιστάσει, αλλ εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, μόνη Αγνή, μόνη ευλογημένη.