Η αναγκαιότητα της ομολογίας…
Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ’ εμένα, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ για δικόν μου μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου.
Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον απαρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου».
(Ματθ. 10,32 – 10,33)
Σχόλιο:
Η αναγκαιότητα της ομολογίας είναι απαραίτητη πάντα για την σωτηρία μας, και αυτό είναι κάτι που δεν το λέω εγώ, αλλά το λέει ο Κύριος. Όμως να μάθουμε να κάνουμε αυτή την ομολογία σε βάθος, και όχι να κρατήσουμε μόνο αυτό που φαίνεται επιφανειακά στον Λόγο αυτό, να μπούμε δηλαδή πιο βαθιά, και να δούμε την πληρότητα που πρέπει να τηρήσουμε από την πλήρης ομολογία που ζητάει ο Κύριος από εμάς που τον πιστεύουμε και τον αγαπούμε.
Λέει λοιπόν ο Κύριος:
Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ’ εμένα, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ για δικόν μου μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου.
Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον απαρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου».
Γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει πάντοτε να προσέχει ο ακόλουθος του Θεού, ώστε να μην αρνηθεί τον Θεό μπροστά στους ανθρώπους. Να μάθει ο κάθε ακόλουθος του Θεού, να ομολογεί τον Θεό μπροστά στους ανθρώπους. Να μάθει το θέλημα του Θεού, και να ομολογεί την αλήθεια, και να ζει την αλήθεια, ώστε να μην ακολουθεί τον Θεό με λάθος τρόπο.
Ο Θεός μας θέλει έτοιμους, και όχι να ζούμε μια ζωή με άγνοια, μας θέλει γνώστες του θελήματος του, ώστε να το ακολουθάμε, ζώντας έτσι την αληθινή ζωή, που είναι η εν Χριστώ ζωή.
Όποιος θέλει την αλήθεια, θα ακούσει τον Χριστό, θα ακούσει την Εκκλησία, θα βρει πνευματικό, και θα μάθει. Αρχή χρειάζεται, όπου για να γίνει αυτό χρειάζεται θέληση.
Αρχικό Κείμενο:
Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
(Ματθ. 10,32 – 10,33)
