«Πιότερο αξίζει ο υπομονετικός από το χειροδύναμο. Κι εκείνος που στο πνεύμα του κυριαρχεί, από τον άλλο, που κυριεύει πόλη» (Παροιμίες 16:32 – ΝΜΒ)

Ήταν ένας απλός άνθρωπος. Αγαπούσε το Θεό, μιλούσε στους συγχωριανούς του για το Χριστό, βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη.

Όλοι αναγνώριζαν ότι είναι πραγματικός χριστιανός. Κάποιος όμως γείτονας σκέφτηκε να τον δοκιμάσει.

Ήταν άνοιξη κι ο χριστιανός φύτεψε ζαρζαβατικά στον κήπο του. Ένα πρωί ο γείτονάς του έβαλε κρυφά στον κήπο αυτό την αγελάδα του. Ο ίδιος κρύφτηκε, για να δει την αντίδραση του χριστιανού.

Το ζώο έφαγε ό,τι ήταν φυτεμένο με τόσο κόπο. Όταν ο χριστιανός αντιλήφθηκε το γεγονός, η ζημιά είχε ολοκληρωθεί. Ο γείτονας περίμενε ν’ ακούσει φωνές, βρισιές, απειλές.

Αλλά αντί γι’ αυτά άκουσε το χριστιανό να λέει:

«Ευλογημένο ζώο, γιατί το έκανες αυτό;». Και το έβγαλε από τον κήπο του ήσυχα.

Αν και λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, πόσες φορές χάνουμε τον έλεγχο του εαυτού μας και αντιδρούμε με ανάρμοστο τρόπο ή λόγια!

Κύριε, έλεγχε τη γλώσσα και τις αντιδράσεις μου. Ελευθέρωσέ με από το θυμό και τα νεύρα μου. Στ’ όνομα του Σωτήρα μου Χριστού. Αμήν.

«Η σοφία ζωοποιεί όσους την κατέχουν. Αυτή είναι η ωφέλεια για εκείνους που τη γνωρίζουν» (Εκκλησιαστής 7:12)

– Δώσε στο Θεό εκείνα που Του αξίζουν, όχι εκείνα που σου περισσεύουν.

– Οι ανθρώπινοι δρόμοι οδηγούν σ’ ένα τέλος χωρίς ελπίδα. Ο δρόμος του Θεού οδηγεί σε μια ελπίδα χωρίς τέλος.

– Αν ξοδεύεις πολλή ώρα στα γόνατα της προσευχής, θα μπορείς να στέκεσαι όρθιος στις αντιξοότητες της ζωής.

– Εκείνος που γονατίζει μπροστά στο Θεό, μπορεί να σταθεί όρθιος μπροστά σε οποιονδήποτε άλλο.

– Αν προσπαθείς να είσαι ευχάριστος σε όλους, θα καταλήξεις να γίνεις δυσάρεστος σε όλους.

(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)

Πηγή: sostis.gr