Αυτός που εξετάζει και ασχολείται με τα παραπτώματα των άλλων με σκληρότητα δεν θα απολαύσει ποτέ καμμιά επιείκεια και συγχώρηση για τα δικά του αμαρτήματα.

Διότι ο Θεός θα αποφασίσει για τον καθένα μας όχι μόνο ανάλογα με το είδος των αμαρτημάτων μας αλλά και ανάλογα με την κρίση που κάμνεις εσύ, άνθρωπε, για τις πράξεις των άλλων.

Γι’ αυτό και προτρέπει και λέγει προς όλους: “Μη κρίνετε για να μη κριθείτε”. Διότι κάθε αμάρτημα δε θα παρουσιαστή την ώρα της παγκόμσιας Κρίσης όπως έγινε μόνο, αλλά θα προστεθεί σ’ αυτό απαραίτητα και η κριτική που έγινε από μέρους σου προς το σύνδουλο και συνάνθρωπό σου.

Διότι όπως αυτός που είναι φιλάνθρωπος και πράος και εκδηλώνει συμπάθεια και συγχωρεί τον άλλο περικόπτει τον περισσότερο όγκο των αμαρτημάτων του, έτσι αντιθέτως και αυτός που κρίνει και κατακρίνει με πικρή διάθεση και σκληρότητα τους άλλους μεγαλώνει πολύ περισσότερο τα δικά του αμαρτήματα.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Λόγος Ε΄ εις τους Ανδριάντας, ΕΠΕ 32, 42.