– Να ξέρετε ότι αοράτως πολλοί Άγιοι κατεβαίνουν και μας βοηθούν. Δεν επιτρέπει ο Θεός να τους δούμε για να μην υπερηφανευτούμε, αλλά καθημερινώς έχουμε πολλούς Αγίους κοντά μας.
– Έχεις συνεχή θλίψη κι αυτό, παιδί μου, δεν είναι καλό. Πρόσεξέ το. Ο Θεός θέλει να είμαστε γεμάτοι από χαρά, δεν τη θέλει τη θλίψη. Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς. Έστω κι αυτό το λίγο, το ακούει ο Θεός.
– Δεν αξίζει για τίποτα στον κόσμο να θλίβεσαι. Το ξέρεις αυτό; Να χαίρεσαι, μανούλα μου. Και να μη στενοχωριέσαι, να μη ζαλίζεσαι για πράγματα, που δεν είναι στη δικαιοδοσία σου.
– Υπάρχουν εγγράμματοι, που δεν πιστεύουν σήμερα στον Θεό, αλλά πιστεύουν στην επιστήμη τη δική τους. Κι άμα τους πεις: «Εσύ τη σοφία που έχεις δεν την απέκτησες μόνος σου», θα σε χλευάσει. «Άντε φύγε από εδώ! Εγώ έφαγα τα γράμματα με το κουτάλι και θα μου πεις εσύ;» Πολλοί διανοούμενοι δεν πιστεύουν στον Θεό, γιατί στηρίζονται στον εαυτό τους.
Λένε «εμείς», εμείς οι άνθρωποι, αλλά δεν είναι σωστό αυτό. Άμα λείψει η Χάρις του Θεού, τα πάντα γκρεμίστηκαν, καταργούνται και χάνονται. Ο Κύριος είναι ο Ίδιος ο Δημιουργός, ο Πλάσας τα Σύμπαντα. Αλλά δεν μπορεί το μυαλό του ανθρώπου να τα χωρέσει αυτά.
Λόγοι: Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης
