Ανακατεύεται με τα μεταφυσικά κι έρχεται πιο κοντά στον Θεό.

«Πιστεύω σ’ έναν οικουμενικό Θεό. Σ’ ένα χέρι μαγικό, που δεν ξέρω ποιο είναι. Διάβασα πολλά βιβλία. Τι συμπέρασμα έβγαλα; Κανένα.

Τα συμπεράσματα βγαίνουν μετά το θάνατο. Αν και ο θάνατος δεν μ’ ενδιαφέρει, γιατί δεν θα είμαι εκεί για να νιώσω τον πόνο. Δεν πηγαίνω συχνά στην εκκλησία, αλλά στους πολύ θρησκευόμενους ανθρώπους βγάζω το καπέλο, γιατί η θρησκεία είναι ένα βάλσαμο».

Λίγα λόγια για την Μάρθα Καραγιάννη

Οι γονείς της ήταν ποντιακής καταγωγής. Η μητέρα της Δόμνα γεννήθηκε στο Μπακού και ο πατέρας της Χαρίλαος στο Αικατερινεντάρ. Η ίδια γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στο Κερατσίνι.

Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου (μαζί με την Ελένη Προκοπίου).

Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το δοκιμαστικό στα στούντιο του Φίνου το έκανε με τον Αριστείδη Καρύδη Φουξ και τον Ντίνο Κατσουρίδη.

Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και ψύλλοι» εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο «Σε λα πεν» και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Αργότερα συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη (Θέατρο Ακροπόλ).

Στην τηλεόραση εμφανίζεται πρώτη φορά στη σειρά Ο Δρόμος, 1977 το σενάριο της οποίας υπέγραφε αρχικά και μέχρι το θάνατό του ο Κώστας Πρετεντέρης.

Πηγή: ekklisiaonline.gr