Μακάριος όποιος νοιάζεται τον αδύναμο·
θα τον λυτρώσει ο Κύριος
στης δυστυχίας τη μέρα.
Τον προστατεύει ο Κύριος, του δίνει τη ζωή
και θα τον πουν στη γη ευτυχισμένο·
κι ούτε θα παραδώσει
τη ζωή του στους εχθρούς του.
Ο Κύριος τον βοηθά να σηκωθεί
απ’ της αρρώστιας του το στρώμα·
σ’ όλες του τις ασθένειες τον ανακουφίζει.
Εγώ είπα: «Δώσ’ μου, Κύριε, το έλεός σου·
γιάτρεψε την ψυχή μου
γιατί σ’ εσένα αμάρτησα».

Μετάφραση: Ψαλμός 41 [40] (2-5)

Αρχικό Κείμενο

Μακάριος ὁ συνιῶν ἐπὶ πτωχὸν καὶ πένητα· ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ ῥύσεται αὐτὸν ὁ Κύριος.

Κύριος διαφυλάξαι αὐτὸν καὶ ζήσαι αὐτὸν καὶ μακαρίσαι αὐτὸν ἐν τῇ γῇ καὶ μὴ παραδῷ αὐτὸν εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτοῦ.

Κύριος βοηθήσαι αὐτῷ ἐπὶ κλίνης ὀδύνης αὐτοῦ· ὅλην τὴν κοίτην αὐτοῦ ἔστρεψας ἐν τῇ ἀῤῥωστίᾳ αὐτοῦ.

ἐγὼ εἶπα· Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι.

Ψαλμός 41 [40] (2-5)