Για την εικόνα της Παναγίας κατά την παράδοση λέγεται ότι βγήκε μέσα από τη θάλασσα ύστερα από ένα μεγάλο σεισμό κι ανέβηκε στην πιο ψηλή κορφή του νησιού.

Εκεί την βρήκαν οι κάτοικοι και την έκαναν μοναστήρι, ονομάζοντάς την «Παναγία Κορυφινή». Επιχείρησαν βέβαια πρώτα να την τοποθετήσουν στην κεντρική πλατεία του χωριού, αλλά πάντα την εύρισκαν πάνω στο βουνό αυτό, γι΄αυτό της έκτισαν εκεί το μοναστήρι και της έδωσαν το παραπάνω όνομα.

Στον πρώτο διωγμό το 1918, οι κάτοικοι πήραν μαζί τους την εικόνα στα βάθη της Μικράς Ασίας και την τοποθέτησαν μέσα σε μια εκκλησία, αλλά κάθε μέρα την εύρισκαν σε μια κορφή του βουνού από τα γύρω.

Όταν επέστρεψαν πάλι στο νησί τοποθέτησαν την εικόνα στο μοναστήρι της. Το καντήλι της ποτέ δεν έσβηνε και ήταν ο μοναδικός φάρος σ’ολόκληρη την περιοχή για τους ναυτικούς.

Όχι μόνο οι Χριστιανοί αλλά και οι Τούρκοι πίστευαν στη θαυματουργή χάρη της, γιατί πολλοί σώθηκαν από ναυάγια και τα τάματα και οι δωρεές καθημερινά ήταν σωρός στο μοναστήρι, που πήγαιναν και προσκυνούσαν και Χριστιανοί και αλλόθρησκοι.

Όταν οι πρόσφυγες φύγανε από το νησί της Καλολύμνου μαζί με τα ιερά κειμήλια τους πήρανε και την Παναγία Κορυφινή την οποία Παναγία την τιμούσανε και συνεχίζουν να την τιμούν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί σήμερα η δημιουργία ομώνυμου Ιερού Ναού στον λόφο πάνω από την πόλη των Νέων Μουδανιών από Καλολυμνιώτες που είχαν προστάτιδα την Παναγία Κορυφινή.

Πηγή: romfea.gr