Γιά ν αντιληφθούμε τό μέγεθος καί τή δύναμη τής ακολουθίας τών εγκαινίων ενός ναού θά σάς διηγηθώ μία ιστορία πού έγινε σέ χωριό τής μητροπόλεώς μας, τό Σαράντι.

Εκεί πού η αγία Ελένη εμφανίστηκε σέ μία γυναίκα πού κατάγεται από τό χωριό αυτό, πού η εκκλησία του είναι αφιερωμένη στούς Αγίους Κωνσταντίνο καί Ελένη. Η γυναίκα αυτή αντιμετώπιζε μία δύσκολη ασθένεια καί μία μέρα τής εμφανίζεται η αγία Ελένη καί τής λέει: «Θά σέ κάνω καλά! Αλλά, έχω κι εγώ ένα πρόβλημα πού χρειάζομαι τή δική σου βοήθεια». «Τί πρόβλημα έχεις εσύ, αγία μου Ελένη»; «Στό χωριό σου, ο ναός δέν εγκαινιάστηκε ποτέ. Θέλω νά τό πείς αυτό στόν παπά, γιά νά… φροντίσει νά γίνουν τά Εγκαίνια».

Όταν πλησίαζε η πανήγυρις τών αγίων, 21 Μαΐου, πήγε, βρήκε τόν ιερέα τού χωριού, τόν μακαριστό σήμερα πατέρα Στυλιανό, καί τού τό είπε. Ο παπάς τήν αποπήρε, λέγοντάς της: «Πήγαινε, κόρη μου, στή δουλειά σου. Η Εκκλησία μάς είναι 400 χρονών. Πώς γίνεται νά μήν έχει Εγκαίνια; Έχει τοιχογραφίες. Άν είδες έναν άγιο στό όνειρό σου, τώρα θά πιστεύουμε στά όνειρα»; Πράγματι, πρέπει νά είμαστε επιφυλακτικοί στά όνειρα.

Όποτε, η γυναίκα ταπεινωμένη, σιωπηλή, έκανε υπακοή κι έφυγε.

Πέρασε ένας χρόνος καί όταν πλησίαζε πάλι η εορτή τών αγίων, η αγία της εμφανίστηκε γιά δεύτερη φορά.

Αυτή τή φορά όχι στόν ύπνο της καί θυμωμένη τής λέει: «Όταν έρθει ο δεσπότης νά τό πείς σ αυτόν».

Έτσι, λοιπόν, στόν εσπερινό τών αγίων τήν ώρα τής λιτανείας πρόσεξα πώς η γυναίκα αυτή έκλαιγε, χωρίς σταματημό. Τή ρώτησα γιατί κλαίς καί μού είπε νά σού πώ μετά. Είπαμε τό «Δί ευχών» καί μού διηγήθηκε τήν εμπειρία της.

Τότε, εισήλθα στό ιερό μαζί μέ τόν παπά καί σηκώσαμε τά ενδύματα τής αγίας τράπεζας, γιά νά δούμε άν υπάρχει ο «ομφαλός» -όπως εμείς έχουμε ομφαλό, έχει καί η αγία τράπεζα, γιατί είναι ζωντανό σώμα- πού μέσα τοποθετούμε λείψανα μαρτύρων κατά τή διάρκεια τών εγκαινίων ενός ναού. Νά δούμε άν υπάρχουν οι τέσσερεις οπές τών ευαγγελιστών. Καί βλέπουμε νά μήν υπάρχει τίποτα. Ήταν σκέτο μάρμαρο! Κοιτάξαμε καί κάτω από τήν αγία τράπεζα άν υπάρχει τό «φυτόν» όπως λέγεται. Διότι κάποιες παλαιές αγίες τράπεζες έχουν τοποθετημένα τά λείψανα τών μαρτύρων σ αυτή τήν οπή, στό «φυτόν». Δέν υπήρχε τίποτα πού νά δεικνύει ότι ο ναός είχε εγκαινιαστεί κι έτσι ορίσαμε ημερομηνία γιά τά Εγκαίνια.

Τήν ημέρα τών Εγκαινίων καί συγκεκριμένα τή στιγμή πού έγινε ή πλύση, ό ραντισμός καί η χρίση μέ μύρο τής αγίας τράπεζας καί όταν είπαμε «Προσχωμεν» κι εψάλει τρείς φορές τό «Αλληλούια», ευωδίασε η εκκλησία όλη. Δείγμα ότι η αγία Ελένη ευαρεστήθηκε από τήν πράξη τών Εγκαινίων.

Πόσο οι άγιοί μας είναι ζωντανοί μέσα στή ζωή μας! Πόσο φροντίζουν τίς εκκλησίες τους καί πόσο φροντίζουν όλα νά γίνονται σύμφωνα μέ τήν τάξη πού όρισαν οι Πατέρες τής Εκκλησίας μας.

Καταλαβαίνουμε έτσι καί τό νόημα τής «οπισθάμβωνος ευχής», τήν οποία ο ιερέας πρίν από τήν απόλυση λέει μεγαλόφωνα: «Ο ευλογών τους ευλογούντας σέ, Κύριε, καί αγιάζων τούς επί σοί πεποιθότας, σώσον τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου. Τό πλήρωμα τής Εκκλησίας σου φύλαξον. Αγίασον τούς αγαπώντας τήν ευπρέπειαν τού οίκου σου.Σύ αυτούς αντιδόξασον τή θεϊκή σου δυνάμει καί μή εγκαταλίπης ημάς τούς ελπίζοντας επί σέ».

Άς μήν ξεχνούμε ότι εγκαινιάζουμε ναούς γιά νά ανακαινίζουμε τούς εαυτούς μας. Οι ναοί από μόνοι τους είναι πέτρες καί πηλός. Από τή στιγμή όμως πού αυτές οι πέτρες καί αυτός ο πηλός, μετέχουν τής ενέργειας τούς Αγίου Πνεύματος καί ενώνεται τό κτιστό μέ τό Άκτιστο, η δημιουργία μέ τόν Δημιουργό, μπορούμε κι εμείς νά μεταβληθούμε, νά ανακαινισθούμε καί νά μεταμορφωθούμε. Κι αυτό γίνεται σιγά-σιγά. Η χάρις τού Αγίου Πνεύματος μάς μεταμορφώνει διακριτικά καί ανεπαίσθητα. Καί μεταμορφωνόμαστε όταν μετέχουμε στά μυστήρια τής Εκκλησίας μας, εξαιρέτως δέ στό μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας. Αυτό νά είναι η έγνοια τής ζωής μας, γιά τή ζωή μας τήν αιώνιον Αμήν!

* Απομαγνηματοφωνημένο απόσπασμα κήρυγμα σέ Εγκαίνια Ναού

Πηγή: vimaorthodoxias.gr