Σε μια ορεινή περιοχή υπήρχε μια οικογένεια, στην οποία ο πατέρας συνόδευε τον γιο του στο σχολείο, που βρισκόταν έξω από το χωριό. Η περιοχή εκείνη είχε και αρκούδες.

Όταν το παιδάκι μεγάλωσε λιγάκι, του είπε ο πατέρας:

Τώρα θα πηγαίνεις μόνος σου στο σχολείο. Πρόσεχε όμως! Δεν θα αλλάξεις δρόμο και θα πηγαίνεις πάντα από τον δρόμο που σε πήγαινα. Και αν τυχόν σου παρουσιαστεί απρόοπτα μια αρκούδα στο δρόμο σου, θα σταθείς εκεί που είσαι, ακίνητος!

Διότι η αρκούδα έχει το ιδίωμα, όταν είσαι ακίνητος, να μην σε τρώει.

Συμφώνησε ο μικρός και από την επόμενη μέρα, άρχισε να πηγαίνει μόνος του στο σχολείο.

Ο πατέρας όμως κρυφά παρακολουθούσε το παιδί και να σου μια μέρα, εμφανίζεται στο παιδί του μια αρκούδα, που όρμηξε στο παιδί.

Το παιδί μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, στάθηκε κολόνα, όπως του υπαγόρευσε ο πατέρας! Έφτασε η αρκούδα στο παιδί και άρχισε να το περιεργάζεται, χωρίς όμως να το τρώει.

Τότε ο πατέρας, όπως ήταν κρυμμένος στους θάμνους, βγάζει το όπλο και σκοτώνει την αρκούδα. Το παιδί τότε καταχαρούμενο, έτρεξε στον πατέρα του, τον αγκάλιασε και τον ευχαρίστησε που το έσωσε.

Λέει ο πατέρας στο παιδί του:

Δεν σε έσωσα εγώ, αλλά σώθηκες διότι υπάκουσες, σε αυτά που σε είπα και δεν έκανες κάτι δικό σου.

Αυτός είναι ο Χριστός!

Όταν κάνεις αυτά που έχει πει Αυτός, τότε Εκείνος ξέρει πως θα εξοντώσει όλους εκείνους, που σε έχουν κυκλώσει και απειλούν την ζωή σου.

Διαφορετικά πας χαμένος…

Δημήτριος Παναγόπουλος