21 Ιουλίου: Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου…

Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος, έγινε επίσκοπος Ραδοβυσδίου (νομός Άρτας).

Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του, στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη. Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ.

Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα. Μέρος από τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου – Τρικάλων. Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθένιος υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀμέμπτως ἐβίωσας, ἐν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Ὅσιε καὶ θεϊκῶν δωρεῶν, ἀξίως μετέσχηκας. Ὅθεν σου τὴν ἁγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, καὶ ψυχῶν σωτηρίαν διὸ σὲ Ἱεράρχα, ὕμνοις γεραίρομεν.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Νέον καύχημα, της εκκλησίας, ως του πνεύματος, λαμπρόν δοχείον, ανεδείχθης Ιεράρχα Παρθένιε` των αρετών γαρ εργάτης γενόμενος της δωρεάς των Αγίων ηξίωσαι. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον
Ως Ιεράρχην του Σωτήρος ενθεώτατον και των Αγίων μιμητήν και ισοστάσιον ανυμνούμεν σε οι δούλοι σου θεοφόρε. Αλλ’ ως πρέσβης και μεσίτης προς τον Κύριον, καθικέτευε λυτρούσθαι πάσης θλίψεως.Τους βοώντας σοι, χαίροις Πάτερ Παρθένιε.