Η Παναγούδα ήταν ένα κελί εγκαταλελειμμένο και ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος εργάστηκε σκληρά για να το καταστήσει λειτουργικό σύμφωνα με τις ασκητικές του ανάγκες. Από την εποχή της εγκατάστασής του στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν.

Ήταν μάλιστα τόσος ο κόσμος ώστε τοποθετήθηκαν ειδικές σημάνσεις που επεσήμαναν τον δρόμο προς το κελί του, για να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τους υπολοίπους μοναχούς.

Η Παναγούδα θα αποτελούσε τον τελευταίο σταθμό της επίγειας ζωής του Οσίου Παϊσίου, ο οποίος δέχτηκε τους καημούς και τις αγωνίες ανθρώπων που προσέτρεχαν στις προσευχές και στη γεμάτη αγάπη καρδία του.

Χιλιάδες προσκυνητές συρρέουν όλο τον χρόνο για να προσκυνήσουν το ταπεινό κελί στο Άγιον Όρος όπου έζησε και ασκήτεψε 15 και πλέον χρόνια ο μακαριστός Άγιος Γέροντας Παΐσιος.

Σε αυτό το κελί δέχτηκε τις εξομολογήσεις, άκουσε τις δυσκολίες ένιωσε τις θλίψεις των χιλιάδων αυτών ανθρώπων που προσέφευγαν επί πολλά χρόνια για να του καταθέσουν τα προβλήματά τους, να ζητήσουν τη συμβολή του, την ευχή και την προσευχή του και να αναχωρήσουν αναπαυμένοι στην ψυχή τους.

Όσοι πήγαιναν στον πατέρα Παΐσιο με βαριά την καρδιά και τον λογισμό έφευγαν ξελαφρωμένοι από το βάρος το οποίο τους διακατείχε.