Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ερώτησε κάποτε το ακροατήριό του:

«Ποιός από εσάς έχει αγάπη;».

«Εγώ, Άγιε του Θεού…, νομίζω ότι έχω αγάπη», του είπε κάποιος απλοϊκός βοσκός.

«Πώς σε λένε και τι δουλειά κάνεις;», τον ερώτησε ο Άγιος.

«Κώστα με λένε και πρόβατα φυλάγω».

«Εσύ Κώστα φυλάγεις πρόβατα και εγώ ζυγίζω την αγάπη. Δεν μου λες: Όταν έχω ένα ποτήρι κρασί και το πιώ όλο μόνος μου και σε σένα δεν δώσω καθόλου, έχω τότε αγάπη;».

«Όχι! Άγιε του Θεού», απάντησε ο τσοπάνος.

«Και όταν έχω ένα καρβέλι ψωμί και το φάω όλο μόνος μου και δεν σου δώσω εσένα που πεινάς, έχω αγάπη;», τον ξαναρώτησε ο Άγιος Κοσμάς.

«Όχι! Δεν έχεις».

«Εσύ λες, ότι έχεις πρόβατα. Έχεις ασφαλώς και γάλα. Από το γάλα, δίνεις σε κανέναν άλλον;».

«Όχι…, δεν δίνω Άγιε του Θεού».

«Έχεις τότε αγάπη;».

«Όχι…, δεν έχω».

«Ε, τότε Κώστα με κοροϊδεύεις, όταν μου λες, ότι έχεις αγάπη και δεν κάνεις τα έργα της αγάπης»!