Το εγώ του καθενός είναι αυτό που είναι, και ο καθένας, δεν είναι αυτό που έχει σκεφτεί ο καθένας, δηλαδή, με το εγώ του καθενός, δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει κάποιον απόλυτα.

Πολλές φορές ο άνθρωπος, σε καθημερινή βάσει, συκοφαντεί με την σκέψη του, και με τον λέγειν του, τους άλλους ανθρώπους. Μπορεί βέβαια κάποιες φορές σε μερικά να πέφτει μέσα, αλλά γι’ αυτά δεν μπορεί να είναι κανείς απόλυτος για τίποτα, αλλά ούτε πρέπει να κατηγορεί τον άνθρωπο, γιατί δεν είναι αυτός ο κριτής, αλλά ο πανάγαθος και παντογνώστης Θεός, που γνωρίζει τα πάντα για κάθε έναν άνθρωπο, γνωρίζει ακόμη και τα βάθη του κάθε ανθρώπου, και με την κάθε παραμικρή λεπτομέρεια, γνωρίζει δηλαδή τα πάντα, με απόλυτη ακρίβεια σε όλα.

Γι’ αυτό να προσέχετε τι λέτε στην καθημερινότητα σας, και να αγαπάτε τον κάθε άνθρωπο, να τον βλέπετε αδερφός σας, καθώς αδερφός σας είναι, καθώς όλοι μας προερχόμαστε από τον Αδάμ και την Εύα, που ο Θεός δημιούργησε. Και να προσευχόμαστε καθημερινά γι’ όλους τους ανθρώπους, ώστε να τους βοηθήσει ο Θεός στα προβλήματα τους, αλλά και το κυριότερο, να τους βοηθήσει, ώστε να δουν το Φως του, και έτσι να καταλάβουν, πως πρέπει να μετανοήσουν οι πάντες, και να εργαστούν πνευματικά, αληθινά, ώστε να έρθει σε αυτούς το Φως του Θεού. Διότι χωρίς αυτό, τσάμπα έζησαν αυτή την ζωή, γιατί χωρίς το Φως στην ψυχή του κάθε ανθρώπου, δεν υπάρχει η σωτηρία.