«Να επιδιώκεις την αγάπη,… την πραότητα»(Α΄ Τιμ.6,11). Γιατί ή πραότητα γεννιέται από την αγάπη.

Είναι πολλές οι αρετές που ταιριάζουν στους Χριστιανούς, απ’ όλες όμως η πιο σπουδαία είναι η πραότητα.

Αυτό είναι το κατεξοχήν γνώρισμα του άνθρωπου που έχει τιμηθεί με το λογικό, δηλαδή η ημερότητα, η επιείκεια, η πραότητα, η ταπείνωση, η ησυχία, το να μην έλκεται σαν δούλος και παρασύρεται ή από το θυμό ή από τα άλλα πάθη, άλλα με το λογικό και την ορθή σκέψη να κατανικά τα εσωτερικά άτακτα σκιρτήματα και να διασώζει την ευγένεια που ταιριάζει στον άνθρωπο, και να μην εκπίπτει και καταντά στη θηριωδία των αλόγων ζώων με τη νωθρότητα και την αδράνειά του.