«Η Χάρη που πηγάζει από την θαυματουργική Ζώνη της Θεοτόκου με απάλλαξε από μεγάλη δοκιμασία.

Ύστερα από μία εγχείρηση που είχα κάνει στο έντερο προ ετών, είχα κατά συχνά διαστήματα ενοχλήματα, πόνους στην κοιλιά, που πολύ με ταλαιπωρούσαν. Με κάποια θεραπευτική αγωγή ο πόνος κάπως κατεπραΰνθηκε.

Φέτος το καλοκαίρι, επί τρεις συνεχείς μήνες, οι πόνοι ήταν καθημερινοί. Κανένα φάρμακο δεν μπορούσε να με ανακουφίσει. Νύχτες ολόκληρες δεν ησύχαζα, αλλά και οι μέρες ήταν γεμάτες οδύνη και ταλαιπωρία.

Κατ’ οικονομίαν Θεού βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη, όταν η χαριτόβρυτη Ζώνη της Παναχράντου Παναγίας μας βγήκε από το Άγιον Όρος. Με μεγάλη λαχτάρα έτρεξα να την προσκυνήσω. Πήρα την αγιασμένη κορδελίτσα. Την φόρεσα. Με πόνο ψυχής παρακάλεσα την Παναγία να με βοηθήσει. Ήμουν σίγουρη, απόλυτα σίγουρη, ότι θα γίνω καλά.

Θαυμαστά τα έργα της Μεγάλης Δέσποινας! Μεγάλη η Χάρη της στα πονεμένα παιδιά της. Οι πόνοι κόπηκαν αμέσως. Έγινα τελείως καλά. Ούτε την παραμικρή ενόχληση δεν έχω.

Δεν ήξερα, πώς να την ευχαριστήσω. Έλεγα μόνο κλαίγοντας «Παναγία μου, σ’ ευχαριστώ…». Φυσικά την ζωνίτσα δεν την βγάζω από πάνω μου ούτε στιγμή. Νιώθω τόση σιγουριά, ασύγκριτα περισσότερη από το να είχα πλάϊ μου τον καλύτερο εντερολόγο του κόσμου. Πώς να μην αισθάνομαι έτσι, αφού οι πόνοι δεν ξαναφάνηκαν»;

11-12-1995

Αθήνα

Με πολύ σεβασμό

Β. Κ.