Κάποτε ο περίφημος ψάλτης, ο οποίος πρόσφατα αναπαύθηκε, είχε πάει στην Πανήγυρη της Ι. Μονής Γρηγορίου, για να ψάλλη. Αφού έψαλλε στον Μεγάλο Εσπερινό, όταν τέλειωσε, και θα άρχιζε η Λιτή, αισθάνθηκε την ανάγκη να πάη στο Αρχονταρίκι, να πιη έναν καφέ, για να τονωθή λίγο το Γεροντάκι και πάλι να συνεχίση τα ψαλτικά του.

Στο Αρχονταρίκι λοιπόν σε γενομένη συζήτηση γύρω από τα ψαλτικά και τους Πατέρες της Μονής που έψαλλαν, είπε ο Διακο-Γιάννης:

– Είδα τον Πατέρα Δαβίδ να κρατιέται ακόμη καλά.

Ο Πατήρ Μακάριος (ένας από τους παλαιούς Πατέρες) παραξενεύτηκε γι’ αυτά που άκουσε και λέει στον Γέροντα Διάκο – Γιάννη:
– Ο Πατήρ Δαβίδ έχει πεθάνει εδώ και έξι μήνες, λάθος έκανες.

Ο Διακό – Γιάννης τάχασε και με πεποίθηση του απαντάει:

– Εγώ, Πάτερ μου, δεν ξέρω πότε πέθανε και τι μου λες. Ένα πράγμα ξέρω, ότι τον είδα έξω στην Λιτή τον Πατέρα Δαβίδ πριν από λίγα λεπτά, χαιρετηθήκαμε και κουβεντιάσαμε μάλιστα λίγο γύρω από τα ψαλτικά!

Από το βιβλίο του Αγίου Παϊσίου Αγιορείτη, «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης.