“Δύο χρόνια πέρασαν αστεράκι μου. Ακριβώς από αυτή τη στιγμή… Δύο χρόνια χωρίς το γέλιο σου, χωρίς τη φωνή σου, τα πειράγματα σου, τις αγωνίες σου, τα δάκρυα σου, τις χαρές σου… Δύο χρόνια χωρίς να μπορώ να σε αγγίζω, παρά μόνο στις φωτογραφίες… Δύο χρόνια που σου μιλάω χωρίς να μου απαντάς, αλλά γνωρίζοντας την απάντηση σου… Δύο χρόνια που συναντώ τις φίλες σου και είναι σαν να είσαι πάντα στην παρέα… Δύο χρόνια που εκεί που κλαίμε, ξαφνικά θυμόμαστε κάτι αστείο που είχες πει, ή είχες κάνει και γελάμε… Η ζωή μας, γεμάτη από αναμνήσεις… Μόνο που… να… υπάρχουν στιγμές που λυγίζω Στελλάκι μου κι ας ξέρω ότι δεν σου αρέσει και θυμώνεις… Δεν το ελέγχω Στελλάκι μου… γιατί εγώ δύο παιδιά γέννησα, δύο παιδιά ανάθρεψα, για δύο παιδιά καμαρώνω… δύο παιδιά θαυμάζω… Αλλά εδώ και δύο χρόνια, εσένα σε βλέπω μόνο με τα μάτια της ψυχής μου… Σε νιώθω, κλείνοντας τα μάτια, να με αγκαλιάζεις και να μου λες «μανουλίτσα μου»… Σε βλέπω με τον Γιάννη, τα δυο σας, χέρι χέρι, να συζητάτε και να γελάτε ευτυχισμένα…”, έγραψε η μητέρα της αδικοχαμένης φοιτήτριας.

Η Στέλλα, φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ο Γιάννης, επίσης φοιτητής που βρισκόταν στα Χανιά για διακοπές, παρασύρθηκαν από διερχόμενο αυτοκίνητο την ώρα που είχαν βγάλει βόλτα το σκύλο τους, με αποτέλεσμα να βρουν ακαριαίο θάνατο.

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το φρικτό τροχαιο που είχε σημειωθεί έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά και είχε ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό δύο φοιτητών, της Στέλλας και του Γιάννη.

Όσα χρόνια και να περάσουν οι γονείς τους δεν θα χαμογελάσουν ποτέ ξανά…

Πηγή: nassosblog.gr