Αν έχεις τον Χριστό στην καρδιά σου, πρόσεχε μήπως Τον χάσεις, και μαζί με Αυτόν την ειρήνη της καρδιάς σου.
Είναι δύσκολο να ξαναρχίσεις· οι προσπάθειες να προσκολληθείς σ’ Αυτόν και πάλι, άπαξ και απομακρύνθηκες, θα είναι πολύ οδυνηρές και στοιχίζουν πολλά δάκρυα. Προσκολλήσου στον Χριστό με όλη την δύναμή σου· κέρδισέ Τον και μη χάνεις την τόλμη σου στο να Τον πλησιάσεις.
Με τα διανοητικά μάτια της καρδιάς μου βλέπω πώς αναπνέω ψυχικά τον Χριστό στην καρδιά μου, πώς Εκείνος εισέρχεται σ’ αυτήν και αμέσως την καθησυχάζει και την χαροποιεί. Ω, μη με αφήνεις να κατοικώ μόνος χωρίς Εσένα, τον Ζωοδότη, την πνοή μου, τη χαρά μου! Είναι σκληρό για μένα να μείνω χωρίς εσένα.
Αμαρτωλέ! ο οποίος έπεσες στα βάθη του κακού, όταν αναλογίζεσαι το πλήθος των αμαρτιών σου και απελπίζεσαι και η καρδιά σου σκληραίνει, θυμήσου ότι ο Ουράνιος Πατέρας απέστειλε τον Μονογενή Υιό Του, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό στον κόσμο για τη σωτηρία σου και την αιώνια καταδίκη των αμαρτιών σου. Επίστρεψε τότε με πίστη σ’ Εκείνον τον Μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπων, και παρακάλεσέ Τον από τα βάθη της ψυχής σου να πλύνει και να καθαρίσει τις ανομίες σου με το Αίμα Του, το οποίο έχυσε πάνω στον Σταυρό υπέρ ημών. Μετανόησε με ζήλο, εξομολογήσου τις αμαρτίες σου ενώπιον του ιερέα Του σαν να εξομολογιόσουν ενώπιον Εκείνου για να δικαιωθείς· και μετά από αυτό, αν ο λειτουργός του μυστηρίου της εξομολογήσεως σε βρει έτοιμο και κατάλληλο, προσέγγισε το άγιο Ποτήριο και θα καθαρισθείς από τις αμαρτίες σου· η ειρήνη ως ποταμός θα εισρεύσει στην ψυχή σου και θα γίνεις ο υιός του Ουράνιου Πατέρα, ο οποίος «νεκρός ην και ανέζησε και απολωλός ην και ευρέθη» (Λουκ. 15:32).
Ω γλυκύτατο όνομα, αγιότατο όνομα, παντοδύναμο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού! Η νίκη μου, Κύριε, δόξα Σοι! Κύριε, είμαστε τα μέλη Σου, είμαστε ένα σώμα, είσαι η Κεφαλή μας· Κύριε, όλα τα πάθη και οι δαίμονες ας φύγουν από εμάς! Κύριε, δώσε μας την χάρη της αγάπης η οποία ουδέποτε εκπίπτει! Κύριε, ενίσχυσέ μας για να μπορούμε να δείχνουμε σέβας και αγάπη μεταξύ μας όπως δείχνουμε προς Σε, διότι γινόμαστε θείοι δια Σου.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
Από το βιβλίο: Αγίου Ιωάννου πρωθιέρεως της Κρονστάνδης, Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 26.
