26 Δεκεμβρίου: Σύναξη της Παναγίας της Αλεξιώτισσας στην Πάτρα…
Ο ιερός ναός της Παναγίας Αλεξιωτίσσης, ιστορείται πριν το 1713 μ.Χ. Ο ενοριακός αυτός ναός λειτουργεί και ως κοιμητηριακός και βρίσκεται στην άνω πόλη της Πάτρας. Η παράδοση τον θέλει ως παλαιό παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής Γηροκομείου.
Το επωνύμιον Αλεξιώτισσα είναι ένα από τα άπειρα ονόματα, που έχουν προσδοθεί στην Μητέρα του Σωτήρος Χριστού και εντάσσεται σε αυτά που σημαίνουν αποτροπή από κάθε κακό. Προέρχεται από το παλαιό ρήμα “αλέξω”, το οποίο έχει προέλευση από την ρίζα «άλεξ-» που έχει συνήθως την έννοια της αποσοβήσεως.
Αλεξιώτισσα λοιπόν, σημαίνει Αποδιώκτρια επερχομένων κακών και πιθανώς επικειμένων κινδύνων. Ο λαός της περιοχής επικαλείται την Παναγία για να αποτρέψει ενδεχόμενα κακά και συμφορές. Στον φερώνυμο ναό της «Παναγίας Αλεξιωτίσσης» υπάρχει παλαιά εικόνα, καλλιτεχνικής αξίας με μεταγενέστερη αργυρά επένδυση.
Με απόφαση του πρώην Μητροπολίτου Πατρών μακαριστό Νικόδημο, καθωρίσθη εόρτιος πανήγυρις από του έτους 1994 μ.Χ., την επομένη ημέρα της Μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων, ημέρα της «Συνάξεως» της Υπεραγίας Θεοτόκου. O ως άνω Μητροπολίτης εποίησε Ασματική Ακολουθία, καθώς και Παρακλητικό Κανόνα στην Υπεραγίαν Θεοτόκον την ΑΛΕΞΙΩΤΙΣΣΑΝ.
Εντός του Αγίου βήματος υπάρχει δεύτερη Αγία Τράπεζα επ’ ονόματι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, καθώς και ιερά εικόνα, αφιερωθείσα από το σωματείο των κρεοπωλών Πάτρας κατά το έτος 1869 μ.Χ. Ο ιερός ναός πανηγυρίζει την σύναξη των Παμμεγίστων Ταξιαρχών μετά πάσης εκκλησιαστικής λαμπρότητος την 8η Νοεμβρίου εκάστου έτους.
Επίσης στο βόρειο-ανατολικό μέρος του περιβόλου του ιερού ναού βρίσκεται παρεκκλήσιο τιμώμενο επ’ ονόματι του Αγίου, Τετραημέρου, Φίλου Του Χριστού Λαζάρου. Ο ναός αυτός εγκαινιάσθηκε από τον πρώην Μητροπολίτη Νικόδημο την 15η Ιουνίου 1991 μ.Χ., και πανηγυρίζει το Σάββατο προ της Κυριακής των Βαΐων, ημέρα της εγέρσεως του Αγίου Λαζάρου, καθώς και την 17η Οκτωβρίου, ημέρα της ανακομιδής και μεταθέσεως του λειψάνου του, από το κίτιο της Κύπρου στην Κωνσταντινούπολη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο της επανάστασης του 1821 μ.Χ. οι Τούρκοι έκαψαν ζωντανό τον ιερέα της εκκλησίας, Παπα Γιώργη ενώ πήραν μαζί τους και τρία παιδιά του. Η πρεσβυτέρα, η γυναίκα του, ανέλαβε να βρει τα παιδιά της σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κατόρθωσε τελικά να βρει τον έναν γιο της, τον Κωνσταντίνο και να τον σώσει. Το 1972 μ.Χ. με δαπάνες της Αχαϊκής εταιρείας Πατρών τοποθετήθηκε μνημείο στην μνήμη του στον περίβολο του ναού.