Πως τιμούμε και πως εορτάζουμε τον Άγιο που φέρουμε το όνομά του;

Πως εορτάζουμε «κατά Θεόν»;

Η αγάπη μας προς τους Αγίους, και ιδιαίτερα προς αυτόν, που αξιωθήκαμε να φέρουμε το όνομά του, φανερώνεται και με τη μελέτη της ζωής του.

Πρώτη και βασική πηγή για τη ζωή τους, είναι οι ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας.

Οι υμνωδοί, φωτισμένοι από το Θεό, έψαλλαν ολόκληρη τη ζωή τους, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό τους.

Μέσα στα Μηναία, βρίσκουμε αρκετές πληροφορίες για τους Αγίους εκείνους, που είναι περισσότερο γνωστοί· τα Απολυτίκια, τα Κοντάκια, τα Καθίσματα, οι Κανόνες, εξυμνούν την άγια ζωή τους.

Τα Συναξάρια αποτελούν το βασικό ανάγνωσμα.Οι Ομιλίες των Πατέρων συμπληρώνουν το βίο τους.

Υπάρχουν όμως κι άλλες αξιόλογες πηγές.

Ο Συναξαριστής, ένας τόμος για κάθε μήνα, όπου ο πιστός βρίσκει τους Αγίους που γιορτάζουν κάθε μέρα.

Βιβλία, που παρουσιάζουν τη ζωή αρκετών αγίων, κι εμείς προτιμούμε αυτό, που έχει τον άγιό μας.

Τεύχη, και Φυλλάδια, που προβάλλουν σύντομα, τη ζωή και τη διδασκαλία ενός Αγίου.

Πως εορτάζουμε τους Αγίους;

Οι γιορτές των μαρτύρων δικαιώνονται, όχι μόνο για εκείνους που γιορτάζουν, επειδή φέρνουν το όνομά τους, αλλά και μέσα στις ψυχές όλων εκείνων που τις γιορτάζουν.

Να τι σημαίνει αυτό που σας είπα· Μιμήθηκες το μάρτυρα; Ζήλεψες την αρετή του; Ακολούθησες τα ίχνη της καθαρής ζωής του;

Αν πράγματι τα έκανες όλα αυτά, τότε εσύ τίμησες θεάρεστα το μάρτυρα, κι αν ακόμη δεν είναι η ημέρα της γιορτής του. Γιατί τιμή αγίου σημαίνει μίμηση αγίου.

Ήρθες σήμερα στο ναό, για να δεις ανθρώπους, που αρνήθηκαν την παρούσα ζωή και πέταξαν για την αιώνια.

Γίνε κι εσύ αντάξιος των αγώνων τους. Περιφρόνησαν εκείνοι την επίγεια ζωή;

Περιφρόνησε κι εσύ τις εφήμερες απολαύσεις.

Μάζεψε μες στην ψυχή σου το κέρδος, που απόλαυσες από τη γιορτή του μάρτυρα. Γύρισε πίσω στο σπίτι σου, δείχνοντας σ’ όλους με το φωτεινό πρόσωπό σου, ότι είδες μάρτυρες.

Έτσι ας επιστρέφουμε πάντοτε από τους μάρτυρες, από τα πνευματικά μύρα, από τα ουράνια λιβάδια, από τα παράδοξα θεάματα.

Τότε, αφού εμείς οι ίδιοι προγευτούμε την αιώνια χαρά, θα την μεταδώσουμε και σ’ άλλους.

Κι όλοι μαζί, θα πετύχουμε τα μελλοντικά αγαθά με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πως τιμούμε τους Αγίους;

Τι δε θα έδινες, για να βρεις ένα πρόσωπο, που θα αναλάμβανε να μιλήσει για χάρη σου, μπροστά σε επίγειο βασιλιά;

Εμείς τώρα, δεν πρέπει να τιμούμε τους Αγίους, τους προστάτες ολόκληρου του γένους, που για χάρη μας παρακαλούν το Θεό;

Και βέβαια, πρέπει να τους τιμούμε. Γι’ αυτό χτίζουμε ναούς,

αφιερωμένους στο όνομά τους· προσφέρουμε προσφορές· υμνούμε τις μνήμες τους· συμμετέχουμε με χαρά στις γιορτές τους.

Αν θελήσουμε σήμερα να τους τιμήσουμε, με όποιονδήποτε άλλο τρόπο, έξω από το πνεύμα της Εκκλησίας, και δεν κάνουμε εκείνα, που ευαρεστούν το Θεό, σίγουρα θα τους δυσαρεστήσουμε.

Ας τους τιμήσουμε, «εν ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς»· αυτοί με τις μεσιτείες τους, επιζητούν για χάρη μας, το έλεος του Θεού.

Ας χτίσουμε γι’ αυτούς ναούς κι ας υψώσουμε εικόνες ιερές· ας γίνουμε οι ίδιοι, έμψυχοι ναοί και εικόνες ζωντανές, μιμούμενοι τις αρετές τους.

Ας εξετάσουμε τη ζωή τους· ας αντιγράψουμε την πίστη, την αγάπη, την ελπίδα, την υπομονή τους. Πολοί έφτασαν μάλιστα μέχρι το μαρτυρικό θάνατο.

Ας τους μιμηθούμε, για ν’ απολαύσουμε μαζί τους, τα αμάραντα στεφάνια της αιώνιας δόξας του Θεού.

Ιωάννης Δαμασκηνός

Ημέρα γενεθλίων η Ονομαστική εορτή;

Μέσα στο πλαίσιο της οικογένειας, της Εκκλησίας του ουρανού, έχω μόνο ένα όνομα· όλοι μας έχουμε ένα μόνο όνομα.

Το αιώνιο όνομά μας, που πήραμε κατά τη βάπτισή μας. Κι είναι άγιο, γιατί δόθηκε από το Θεό και καταγράφτηκε από τους αγγέλους.

Γι’ αυτό λοιπόν, εμείς οι πιστοί πρέπει, να εορτάζουμε την ονομαστική μας εορτή κι όχι την ημέρα της γέννησής μας, όπως γιορτάζουν σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι της γης.

Εκτός από αυτό, υπάρχει κι άλλος λόγος, για τον οποίο πρέπει να τιμούμε την ονομαστική μας εορτή.

Ο άγιος, που φέρουμε το όνομά του, είναι ένα αδιάσπαστο κομμάτι της οικογένειάς μας και της καθημερινής ζωής μας.

Μετά τη βάπτισή μας, παίρνουμε την εικόνα του αγίου προστάτη μας. Την φυλάγουμε κρεμασμένη στο εικονοστάσι του σπιτού μας, σ’ όλη μας τη ζωή.

Μα κι όταν πεθάνουμε, θα μας βάλουν την εικόνα του στο στήθος μας. Γιατί κι αν εμείς πεθάνουμε, οι Άγιοι παραμένουν ζωντανοί, όχι μόνο στον ουρανό, αλλά και στη γη.

Ο άγιος που φέρουμε το όνομά του, είναι συγχρόνως κι ο πρεσβευτής μας στον ουρανό. Θα είναι ένας από τους υπερασπιστές μας στην τελική κρίση· θα είναι πολύ κοντά στην κυρία Θεοτόκο, τη Μητέρα του Θεού μας και πλάι στο φύλακα άγγελό μας.

Πηγή: ekklisiaonline.gr