Μόνο ο Χριστός μπορεί να σου δώσει αιώνια ευτυχία, ευλογία και αιωνιότητα…

Μπαίνεις στο fb ή στο Instagram και βλέπεις αμέτρητα stories από influencers ή life coaches.

Συνεχής ροή με καταλόγους εντολών και συμβουλών για να κάνω καλύτερη και πιο όμορφη τη ζωή μου. Άλλος δίνει συμβουλές για το νόημα της ζωής, για τύχη, για το πώς θα πιάσεις σχέση και θα αλλάξεις τη ζωή σου κλπ.

Τα ακούς, τα διαβάζεις και κάποια στιγμή ζαλίζεσαι, σε πιάνει πονοκέφαλος. Το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό να προσθέσει κάποιες συμβουλές ακόμα, αλλά να μεταφέρει κάποια λόγια ανθρώπων που βίωσαν τη χαρά και την ευτυχία και δεν τη διάβασαν ή τη στοχάστηκαν ένα πρωϊ με τον φραπέ τους.

Όσα βιβλία , σκέψεις και οδηγίες να μου αραδιάσεις για την αγκαλιά, αν δεν με σφίξεις με τα χέρια σου ώστε να έχω βιωματική εμπειρία, δεν πρόκειται να καταλάβω τίποτα.

Τη χαρά θα τη βρούμε στη σχέση με το πρόσωπο του Χριστού και φυσικά στην αγάπη με τον πλησίον όποιος και να είναι. Εκτός Χριστού δεν υπάρχει χαρά. Υπάρχουν ψεύτικες ηδονικές χαρές που στο τέλος σε κερνάνε δηλητήριο οδύνης. Εκτός Χριστού μυρίζει θάνατος και σκοτάδι.

Μόνο Αυτός που νίκησε τον θάνατο μπορεί να σου δώσει αιώνια ευτυχία, ευλογία και αιωνιότητα. Στην τελική, μόνο Εκείνος που σε έφτιαξε μπορεί να σου δώσει ό,τι θες ή μάλλον ό,τι σου χρειάζεται, όχι όσα έφτιαξε. Είμαστε τρελοί, διότι ψάχνουμε τη χαρά στα δημιουργήματα και όχι στον ίδιο τον Δημιουργό.

Και επειδή τελευταία γίνεται πολύς λόγος για ανθρώπινη αναβάθμιση και εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, τα πράγματα είναι απλά. Ο στόχος, το νόημα και η αναβάθμισή μας είναι η πορεία από το κατ΄ εικόνα στο καθ’ ομοίωση, προς την κατά χάριν Θέωση. Εκεί βρίσκονται τα πάντα. Βλέπεις Αγίους γεροντάκια να έχουν γίνει ένα με τον Θεό.

Τα άλλα είναι στοχασμοί του αέρα. Καλές οι επιστήμες και οι τεχνολογίες, αλλά αν ο άνθρωπος δεν ΓΙΝΕΙ αγάπη, είναι χαμένος. Το να γίνω Άγιος, δεν είναι απλά μια αναβάθμιση, αλλά η τέλεια ολοκλήρωσή μου ως ανθρώπινου όντος, ενός δημιουργήματος φτιαγμένο από έναν εραστή Θεό που με καλεί να ενωθώ μαζί Του.

Όσο για τα καθημερινά, οι Άγιοι φωνάζουν χρόνια τώρα από κορυφές βουνών και υπόγεια σπηλαίων. Κάνουμε πολλά άχρηστα πράγματα που μας τρώνε τη ζωή. Η ζωή θέλει λίγα και ουσιαστικά πράγματα. Οι πολλές μέριμνες γίνονται ο βούρκος που τελικά μας τρώει τη ζωή. Λίγα πράγματα, απλά πράγματα, λίγοι άνθρωποι δίπλα μας στα δάχτυλα του ενός χεριού και κάθε μέρα συνάντηση με τον Θεό και τον εαυτό μας.

Ο εαυτός μας είναι ο μοναδικός «άνθρωπος» που δεν θέλουμε να συναντάμε διότι φοβόμαστε να τον αντιμετωπίσουμε και να δούμε βαθιά τι ακριβώς συμβαίνει. Με την απλότητα και την ηρεμία μπορείς να δεις τον βυθό της θάλασσας. Έτσι θα δεις και τον εαυτό σου. Τα πολλά τρεξίματα απλά θα σου κατασπαράξουν τη ζωή σου, την καρδιά σου και τη χαρά σου.

Γιατί δυσκολευόμαστε στη σχέση με τον Χριστό; Γιατί δεν τη νιώθουμε, δεν την καταλαβαίνουμε ; Πολύ απλά διότι έχουμε άλλον Χριστό στο μυαλό μας. Ο Χριστός του Ευαγγελίου είναι «σκάνδαλο» για τη λογική μας. Μας έχουν φάει οι ενοχές και τα κόπλεξ και έχουμε πλάσει ένα είδωλο του Χριστού αλλά με κάτι ψεύτικο δεν μπορείς να έχεις σχέση αληθινή.

Ας πάμε στον Χριστό απλά, όμορφα, ήρεμα, χαλαρά, χωρίς στήσιμο του εαυτού, αλλά με ξεγύμνωμα. Πάμε στην αλήθεια που είναι το πρόσωπο του Χριστού, να παρουσιάσουμε την αλήθεια του εαυτού μας μακριά από κρυφτούλι και υποκρισίες. Τότε θα αρχίσει η σχέση να γίνεται θεραπευτικά γόνιμη αλλιώς θα παλεύουμε με τον αέρα του ψέματος που θα ξεφυσάμε.

Καλό αγώνα…

π. Σπυρίδων Σκουτής

Πηγή: ekklisiaonline.gr