Μητέρα τοῦ Θεοῦ μας καί δική μας Μάνα, ποιός ὕμνος μπορεῖ νά ὑμνήσει τό μεγαλεῖο Σου; Ποιά γλώσσα νά μιλήσει γιά σένα; ἐσύ ὡς «τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ» θά μποροῦσε νά εἶσαι μακρυά μας, τέτοιοι πού εἴμαστε… Ὅμως ἡ ἀγάπη Σου συγκαταβαίνει στήν ἀδυναμία μας καί ἔρχεσαι, καθώς ὁ Υἱός Σου!

Ἔλα, λοιπόν, στήν ταραγμένη μας ζωή καί γαλήνεψέ την. Ἔλα στή νωθρότητά μας καί ζωντάνεψέ μας. Ἔλα στόν καρδιακό πόνο μας καί παρηγόρησέ μας. Ἔλα στή θλίψη μας καί χαροποίησέ μας. Ἔλα στίς ἀσθένειές μας καί θεράπευσέ μας. Ἔλα στό σκοτάδι μας καί γέμισέ μας μέ τό Φῶς τό ἀληθινόν τοῦ Υἱοῦ Σου, γιά νά ’ναι ἡ ζωή Του ζωή μας, γευόμενοι «ἐν τῷ νῦν αἰῶνι» τήν ἀσάλευτη Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀμήν!

π. Ἀνδρέας Ἀγαθοκλέους

Πηγή: isagiastriados.com