Κάποιος αγράμματος μοναχός δεν ήξερε καμμία προσευχή να πει…

Του λέει ο γέροντας:

– Αφού δεν μπορείς να μάθεις κάποια προσευχή να λες το: “Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε”

– Γέροντα, ούτε αυτό μπορώ να το πω..

– Ε, τότε λέγε μόνο το: “Χαίρε Μαρία”…

– Αυτό μπορώ να πω! Αυτό μπορώ να το μάθω, είπε ο μοναχός.

”Χαίρε Μαρία” έλεγε ο μοναχός καθημερινά, χιλιάδες φορές.

Ο διάβολος του παρουσιάστηκε μια μέρα και του είπε:

– Σταμάτα να λες αυτήν την προσευχή, γιατί δεν μπορώ να σε πλησιάσω..

Κοιμήθηκε ο γέροντας και το θάψανε. Στο τάφο του μετά από καιρό άνθισε μόνο του ένα λουλούδι. Ανοίξανε τον τάφο να δούνε και είδαν παραδόξως, ότι είχε ρίζα την καρδιά του μοναχού, η οποία δεν είχε λιώσει και έγραφε πάνω σε αυτήν: “Χαίρε Μαρία” με χρυσά γράμματα!

Έμεινε στην ιστορία ο μοναχός αυτός ως ο “Χαίρε Μαρίας”.

Εκείνος που εγκωμιάζει την Παναγία χαριτώνεται και κάθε φορά που την εγκωμιάζει, κάθε φορά προβιβάζεται.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα