Ο Άγιος Κυπριανός και η Ιουστίνα είναι άγιοι της Ορθόδοξης εκκλησίας που τιμούνται στις 2 Οκτωβρίου. Μαρτύρησαν το 304 στη Νικομήδεια.

Άγιοι Κυπριανός και Ιουστίνη: Tι γιορτάζει η εκκλησία μας αύριο 2 Οκτωβρίου

Η ιστορία τους προέρχεται από τον Συμεών Μεταφραστή.

Βιογραφία

Η Ιουστίνα ήταν κόρη ενός ειδωλολάτρη ιερέα από την Αντιόχεια. Έγινε όμως χριστιανή και έκανε και τους γονείς της χριστιανούς. Ένας νεαρός, ο Αγλαΐδας, θέλησε να την κάνει δικιά του. Επειδή δεν τα κατάφερνε απευθήνθηκε σε ένα μάγο, τον Κυπριανό.

Οι προσπάθειες του Κυπριανού απέτυχαν επειδή η Ιουστίνα έκανε το σταυρό της νικώντας έτσι τους δαίμονες.

Στο τέλος ο Κυπριανός κατάλαβε το λάθος του, ελευθερώθηκε από το Σατανά και έγινε Χριστιανός. Έγινε διάκονος, ιερέας και επίσκοπος.

Η ιστορία του αναφέρεται και από τον Γρηγόριο Ναζιανζηνό ο οποίος όμως τον συγχέει με τον Κυπριανό Καρχηδόνας, ένα λάθος που κάνουν πολλοί. Είναι σίγουρο όμως ότι δεν υπήρξε επίσκοπος Αντιόχειας με το όνομα Κυπριανός.

Μαρτύριο και θάνατος

Ο Κυπριανός και η Ιουστίνα κατά τη διάρκεια του διωγμού του Διοκλητιανού μεταφέρθηκαν στη Δαμασκό όπου και βασανίστηκαν. Επειδή η πίστη τους άντεξε, μεταφέρθηκαν στον Διοκλητιανό στη Νικομήδεια. Εκεί με διαταγή του αποκεφαλίστηκαν.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τὴ φωταυγεία, σκότος ἔλιπες, τῆς ἀσεβείας, καὶ φωστὴρ τῆς ἀληθείας γεγένησαι ποιμαντικῶς γὰρ φαιδρύνας τὸν βίον σου, Κυπριανὲ τὴ ἀθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Ὅσιε, τὸν Κτίστην ἠμὶν ἰλέωσαι, ὁμοὺ σὺν Ἰουστίνη τὴ Θεόφρονι.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Κυπριανέ· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχᾶς.
Ὡς ἱεράρχην τίμιον, καὶ ἀθλητὴν στερρότατον, ἡ οἰκουμένη ἀξίως γεραίρει σέ, Κυπριανὲ ἀοίδιμε, καὶ τοὶς ὕμvοις δοξάζει, τὴν ἁγίαν σου μνήμην, αἰτοῦσα πάντοτε, πταισμάτων ἄφεσιν, διὰ σοῦ δωρηθήναι τοὶς μέλπουσιν. Ἀλληλούια.

Έτερον Κοντάκιον
Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Ἐκ τέχνης μαγικῆς, ἐπιστρέψας θεόφρον, πρὸς γνῶσιν θεϊκήν, ἀνεδείχθης τῷ κόσμῳ, ἀκέστωρ σοφώτατος, τὰς ἰάσεις δωρούμενος, τοῖς τιμῶσί σε, Κυπριανὲ σὺν Ἰουστίνῃ· μεθ’ ἧς πρέσβευε, τῷ Φιλανθρώπῳ Δεσπότῃ, σωθῆναι τοὺς δούλους σου.

Μεγαλυνάριον
Πλάνης σοφιστείας ἀπολιπών, τῆς θείας σοφίας, ἀνεδείχθης λαμπρὸς φωστήρ, καὶ σὺν Ἰουστίνῃ, Κυπριανὲ ἀθλήσας, τῆς ἄνω βασιλείας, ἄμφω ἔτυχε.

Ὁ Οἶκος
Τὸν σοφὸν Ἱεράρχην τιμήσωμεν, ὡς ποιμένα σοφὸν καὶ διδάσκαλον, ὅτι ἐξ ἀκανθῶν πλάνης ἤνθησεν, ὥσπερ ῥόδον τερπνότατον, καὶ ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς κατεμύρισεν, ἰαμάτων ὀδμαῖς καὶ βολαῖς θαυμάτων· ὥστε ψάλλειν ἡμᾶς τοῦ Δαυῒδ τὴν ᾠδήν· Ἀλληλούϊα.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Παιδευθεὶς ἐν τῇ πλάνῃ ἐπιμελῶς, ὡς ὁ Παῦλος ἐκλήθης ἐξ οὐρανοῦ, σταυρῷ ὁδηγούμενος, πρὸς τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· τῆς γὰρ σεμνῆς Παρθένου, τῷ πόθῳ, φλεγόμενος, δι’ αὐτῆς ἡρμόσθης, τῷ Πλάστη τῆς κτίσεως· ὄθεν θριαμβεύσας, τοῦ ἐχθροῦ τὸ ἀνίσχυρον, σὺν αὐτῇ κατηξίωσαι, τοῦ χοροῦ τῶν Mαρτύρων, Κυπριανὲ ἱερώτατε πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.