Γύρω στα 1775 ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κατά την γ’ περιοδεία του, επισκέφτηκε τη Βέροια, η οποία αποτελούσε το κέντρο μιας διοικητικής περιφέρειας που περιελάμβανε παραπάνω από 100 οικισμούς και εκτεινόταν από τη λίμνη των Γιαννιτσών (έχει αποξηρανθεί, τα έργα αποξήρανσης περατώθηκαν το 1936) στο Βορρά, μέχρι τα περίχωρα της Κατερίνης στο Νότο κι από τον Αλιάκμονα στα ανατολικά μέχρι το Βέρμιο στα δυτικά. Αφού επισκέφτηκε πολλά χωριά των Πιερίων μέσα από δύσβατα μονοπάτια κατευθυνόμενος προς τη Βέροια, πέρασε και από την Κόκοβα. Στην Κόκοβα, που τότε ήταν κεφαλοχώρι, ο Πατροκοσμάς έπραξε, βέβαια, αυτά που συνήθιζε να πράττει και στα άλλα μέρη από όπου περνούσε, δίδαξε, στήριξε και εμψύχωσε τον κόσμο, όμως έκαμε και κάτι ακόμα.
Το χωριό μας απειλούνταν από φονική λοιμώδη ασθένεια η οποία είχε πάρει διαστάσεις επιδημίας. Στα γύρω χωριά είχαν ξεκληριστεί οικογένειες, ακούγονταν διάφορα και ο κόσμος είχε τρομοκρατηθεί. Πού να βρεθεί γιατρός εκείνη την εποχή! Τα μέσα ήταν υποτυπώδη κι όλοι είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο Θεό. Έτσι ο Πατροκοσμάς κλήθηκε να πραγματοποιήσει τελετή με παρακλήσεις και περιφορά ιερών εικόνων σε λιτανεία επιζητώντας έτσι αγιοπροστασία. Κατά την τελετή αυτή έμπηξε τέσσερις σιδερένιους σταυρούς σε δέντρα περιμετρικά του χωριού κατά τέτοιο τρόπο, ώστε και να σχηματίζουν μεταξύ τους ένα νοητό σταυρό αλλά και οι κάτοικοι του χωριού να έχουν οπτική επαφή με τους σταυρούς, ώστε ατενίζοντάς τους να παίρνουν δύναμη πιστεύοντας πως είναι προφυλαγμένοι από κάθε κακό, από «λοιμούς, λιμούς και καταποντισμούς».
Το 2011 ένας από τους σταυρούς αυτούς βρέθηκε κατά απροσδόκητο τρόπο ενσωματωμένος μέσα σε ένα μεγάλο κλωνάρι μιας αιωνόβιας βελανιδιάς που δέσποζε στον περιβάλλοντα χώρο του ναού του Αγίου Αθανασίου. Ο σταυρός αυτός τον Ιανουάριο του 2012 παραδόθηκε στο Μητροπολίτη Βεροίας και σήμερα φυλάσσεται στο μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά.
Στο σημείο ανεύρεσης, στον «Δέντρο», όπως είναι γνωστή η βελανιδιά, τοποθετήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 2018 ομοίωμα του σταυρού.
