Ένας ζωγράφος σχεδίασε ένα πίνακα. Τον ονόμασε «Η πόρτα της καρδιάς». Στην έκθεσή του, ένας προσκεκλημένος παρατήρησε ότι από την πόρτα έλειπε το χερούλι.

Όταν το είπε στο ζωγράφο, εκείνος του απάντησε: Είναι γιατί η πόρτα της καρδιάς ανοίγει μόνο από μέσα!!!

Ο σπόρος της αγάπης βρίσκεται μέσα μας.

Μια αγάπη χωρίς φιλαυτία… καταπίεση και επιβολή…χωρίς ιδιοτέλεια…που σέβεται την ελευθερία του άλλου κι εκτιμά την προσωπικότητά του…μια αγάπη που δε μας γειώνει δε μας καθηλώνει στη γη αλλά μας απογειώνει ψηλά…στον Ουρανό.

Ας την προσφέρουμε απλόχερα κι ας κάνουμε μια γενναία προσπάθεια στην πορεία μας να γίνουμε μικροί άγιοι, γεμάτοι δυνατή πίστη, αγάπη φλογερή, ψυχές που προσφέρουν ο,τι μπορούν, συγχωρούν χωρίς να κρατούν κακίες, συμπαραστέκονται στον πόνο του άλλου γιατί η ζωή εμπεριέχει χαρά, γέλιο αλλά και πόνο και δάκρυ.

Μη λησμονούμε ότι δεν είμαστε το σώμα που έχει μια ψυχή αλλά η ψυχή που έχει ενδυθεί ένα προσωρινό σώμα.

Η ψυχή μας είναι φτιαγμένη να εκτιμά τα μικρά και καθημερινά, να αναγνωρίζει και να απολαμβάνει την ομορφιά της απλότητας, να ασκείται στην υπομονή.

H έκφραση αγάπης και καλοσύνης είναι δύναμη που γκρεμίζει τοίχους αλλά πρέπει να είσαι πολύ δυνατός για να εκφράσεις την αδυναμία σου.

Πηγές: Ορθόδοξη Γυναίκα, Το Χαμομηλάκι