~ Θά προσπαθήσω, αγαπητοί μου, νά μιλήσω απλά, ώστε νά μέ καταλάβη κ’ ένα παιδί.

Τά θέματα είνε πολλά. Απ όλα τά θέματα δια­λέγω, μέ τήν ευκαιρία τής εορτής τού αγίου Κοσμά τού Αιτωλού, νά σάς μιλήσω γιά μερικές μόνο από τίς προφητείες τού αγίου.

*****

Εμείς οι άνθρωποι, αδελφοί μου, όσα γράμ­ματα κι άν μάθουμε, δέν ξέρουμε τί θά γίνη ύ­στερα από μιά ώρα· είμαστε σάν τούς τυφλο­πόντικες, δέν βλέπουμε πιό πέρα. Ο άγιος Κο­σμάς είχε μάτια πνευματικά. Πετούσε ψηλά, έβλεπε μακριά σάν αετός, καί προείδε πράγμα­­τα, πού έγιναν ύστερα από 100 200 χρόνια, πρά­γματα πού γίνον­ται στίς ημέρες μας. Ή­ταν πράγματι άγιος μέ χάρισμα προφητικό.

Προείδε ότι θά ρθούν ημέρες δύσκολες, ό­τι θά ρθή μεγάλο κακό στόν κόσμο. Καί ποιό είνε αυτό τό μεγάλο κακό· ότι οι άνθρωποι θά πάψουν νά αγαπούν τό Θεό. Καί πώς θά γίνη αυτό, πώς οι άνθρωποι θά φύγουν από τό Θεό; ποιά θά είνε η αιτία;

Τό λέει ο άγιος Κοσμάς· «Τό κακό θά σάς έρ­­­θη από τούς διαβασμένους» (επισκ. Αυγ. Καντιώτου, Κοσμάς ο Αιτωλός, ‘Αθήναι 201331, πρ. 54, σ. 308), από τά άθεα γράμματα. Καί τό είδαμε αυτό. Δέν κατηγορώ τά σχολεία, αλλά μερικοί μάθαιναν λίγα γράμμα­τα καί κατόπιν γύριζαν στά χωριά κι άνοιγαν τό στόμα τους κ’ έλεγαν πώς δέν υπάρχει Θεός καί πώς αυ­τό τό απέδειξε τάχα η επιστήμη. Μεγά­λο ψέμα. Οι αληθινοί επιστήμονες πιστεύουν στό Θεό. Κάθε σπίτι έχει τόν κατασκευα­στή του, καί τό μεγάλο αυτό σπίτι τού σύμπαντος τό κατασκεύασε ο Θεός· «Πάς οίκος κατασκευά­ζεται υπό τινος, ο δέ τά πάντα κατασκευάσας Θεός», λέει ο απόστολος Παύλος (Εβρ. 3,4).

Είπε ακόμη ο άγιος Κοσμάς, ότι θά ‘ρθή μεγά­λη πείνα· τέτοια πείνα, πού γιά μιά φούχτα αλεύρι θά δίνης μιά φού­χτα χρυσάφι. «Μιά χού­­φτα μάλαμα μιά χούφτα αλεύρι» (έ.α. πρ. 40, σ. 306). «Λυπη­ρόν είνε νά σάς τό ειπώ· σήμε­ρον αύ­ρι­ον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγά­λες πού νά δίδωμεν χιλιάδες φλουριά καί νά μήν ευρίσκω­μεν ολίγον ψωμί» (έ.α. πρ. 75, σ. 312). «Άν βρίσκουν στό δρόμο ασήμι, δέν θά σκύβουν νά τό πάρουν· γιά ένα όμως αστάχυ θά σκοτώνωνται ποιός νά τό πρωτοπάρη» (πρ. 53, σ. 308). Καί τά εί­δαμε αυτά, αδέρφια μου, στά χρόνια τής Κατο­χής· εγώ είδα παιδί στήν Κοζάνη, στήν Ε­στία τών σισσιτίων, νά σαλιώνη τό δάχτυλο καί νά σκύβη νά μαζεύη ψίχουλα γιά νά χορτάση. Πέρασε η εποχή εκείνη, μά θά είμαι ψεύτης άν δέν σάς πώ μιά αλήθεια· ότι θά ρθή κάποια πείνα στήν πατρίδα μας χειρότερη από εκείνη τής Κατοχής. Καί θυμηθήτε τά λόγια τού α­γίου Κοσμά. Καλότυχοι δέν θά ‘νε αυτοί πού κάθονται στίς μεγάλες πόλεις μήν τούς μακα­ρίζετε αυτούς, αλλά όσοι θά κάθωνται στήν ύπαιθρο. Οι πόλεις θά αδειάσουν, θά μείνουν έ­ρημες, μόνο σκυλιά θά αλυχτάνε μέσα στή Θεσσαλονίκη καί στήν Α­θήνα.

Ο άγιος Κοσμάς πρίν διακόσα χρόνια έκανε προφητείες γιά τίς ανακαλύψεις τών ημε­ρών μας. Τί είπε· «Θά ‘ρθή καιρός πού οι άνθρω­ποι θά ομιλούν από ένα μακρινό μέρος σέ άλλο, σάν νάνε σέ πλαγινά δωμάτια, π.χ. από τήν Πό­λι στή Ρωσία» (πρ. 119, σ. 318)· εννοούσε τά τηλέφωνα καί τόν ασύρματο, πού τότε δέν υπήρχαν.

Είπε ακόμα ο άγιος· «Θά δήτε στόν κάμπο α­­μάξι χωρίς άλογα νά τρέχη γρηγορώτερα α­πό τόν λαγό» (πρ. 117, σ. 318)· εννοούσε τά αυ­τοκίνητα.

Είπε επίσης ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι «Θά έρ­θη καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά ά­λαλα καί τά μπάλαλα» (πρ. 44, σ. 307)· τά χέρια τών ανθρώπων δέν θά χουν αξία, γιατί θά κυβερ­νούν οι μηχανές, «τά άλαλα καί τά μπάλαλα».

Είπε όμως καί κάτι άλλο ο άγιος Κοσμάς· «Θά δήτε νά πετάνε άνθρωποι στόν ουρανό σάν μαυροπούλια καί νά ρίχνουν φωτιά στόν κόσμο» (πρ. 120, σ. 318-9)· εννοούσε τά πολεμικά α­εροπλάνα. Αυτά δέν γράφτηκαν εκ τών υστέρων· τά είπε τότε καί βγήκανε τώρα.

Σπουδαία ακόμη είνε κι αυτά πού είπε γιά πολέμους καί εξοπλισμούς. «Θά έρ­θη καιρός πού θά φέρη γύρες ο δι­ά­βολος μέ τό κολοκύθι του» (πρ. 84, σ. 313)· καί πράγματι οι πύραυλοι καί τά διαστημόπλοια μοιάζουν μέ κολοκύθι.

Προφήτευσε ο άγιος Κοσμάς, ότι θά γίνη έ­νας φοβερός πόλεμος, ο τελευταίος, πού «οι βράχοι καί οι λάκκοι θά είνε γεμάτοι κόσμο» (πρ. 73, σ. 312),«γεμάτοι φεύγοντας» (πρ. 28, σ. 305).

«Στήν Πόλι θά χυθή αίμα πού τριχρονίτικο δα­­μάλι θά πλέξη (=πλεύση)» (πρ. 58, σ. 308)· θά χυθή τόσο αίμα, ώστε θά κολυμπήση τό μοσχάρι, θά φτάση μέχρι τά χαλινάρια τού αλόγου.

Καί είπε ακόμα, ότι η γή θά αραιώση. «Μετά τόν πόλεμον οι άνθρωποι θά τρέχουν μισή ώ­ρα δρόμο, γιά νά βρίσκουν άνθρωπο καί νά τόν κάμουν αδελφό» (πρ. 76, σ. 312). Θά σκοτωθούν τόσο πολλοί άνθρωποι, ώστε θά περπατάς καί δέν θά βρίσκης άνθρωπο.

Μή φοβηθήτε, έλεγε στούς πιστούς ο ά­γι­ος Κοσμάς· στό τέλος δέν θά νικήση ο διάβο­λος, οι κακοί άνθρωποι θά τιμωρηθούν· θά νικήση ο Χριστός καί αυτός θά βασιλεύση στή γή.

Κάπου έξω απ’ τά Γιάννενα ο άγιος Κοσμάς συνάντησε ένα παιδί 17 18 χρονών πού έ­βοσκε πρόβατα. Πλησίασε τόν άγιο καί τού λέει· Δέ μού λές, παππούλη, τί θά γίνω ε­­γώ; Τόν κοίτα­ξε ο άγιος Κοσμάς, τόν ζύ­γισε, καί τού λέει· «Θά γίνης μεγάλος άν­θρω­πος Καί στήν Πόλι θά πάς, μά μέ κόκκινα γέ­νεια» (πρ. 115, σ. 317). Τό παιδί αυτό ήταν ο Αλή πα­σάς. Μεγάλωσε, έ­φυγε από τά βουνά, πήγε κάτω, έγινε πασάς· τυράννησε, έσφαξε, έπνιξε, ατίμασε, έβαψε τά χέρια του στό αίμα. Α­πέ­κτησε πλούτο, γέμι­σε πιθάρια χρυσάφι, έ­κανε κάστρο στό νησί τών Ιωαννίνων. Έγινε θηρίο μεγάλο, υπερηφανεύ­τηκε, έως ό­του ε­παναστάτησε κ’ εναντίον τού σουλτά­­νου. Κι ο σουλτάνος διέταξε τά στρατεύματά του, τόν πολέμησαν, τόν έπιασαν, τόν σκότωσαν, καί τούς είπε νά πάνε τό κεφάλι του κομμένο στήν Πόλι. Τό ‘βαλαν αιμόφυρτο πάνω σ έ­να πάσσαλο νά τό βλέπη ο κόσμος, τό πέρασαν από τά Γιάννενα καί άλ­λες πολιτείες, καί τέλος έφτασε στήν Πόλι μέ κόκκινα τά γένεια. Έτσι καί αυτός ο προφητι­κός λόγος τού αγίου Κοσμά έγινε πραγματικότης.

Είπε ακόμα ο άγιος κι αυτή τήν προφητεία· «Μετά τό γενικό πόλεμο θά ζήση ο λύκος μέ τ’ αρνί» (πρ. 60, σ. 308). Είνε ποτέ δυνατόν νά βοσκή­ση λύκος μέ αρνί καί νά μήν τό φάη; Τί εννοούσε ο άγιος Κοσμάς; Υπάρχουν δύο λογιών λύκοι. Υπάρχει ο λύκος πού ξέρετε, στά βουνά· υπάρ­χει όμως κ’ ένας άλλος λύκος, ο κακός καί δι­εστραμμένος άνθρωπος· ο φονιάς πού βάφει τά χέρια του στό αίμα, αυτός πού παλαμίζει τό Ευαγγέλιο στά δικαστήρια, αυ­τός πού βλαστημάει τά θεία, αυτός πού δέν πατάει στήν εκ­κλησία, αυτός πού δέρνει τή γυ­ναίκα του καί τυ­ραννάει τά παιδιά του, ο χαρτοπαίκτης, ο άσω­τος, αυτός πού δέν έχει μέσα του Θεό. Αυτοί είνε τά θηρία τά μεγάλα· μά θά ρθή μέρα πού κι αυτοί θά γονατίσουν μπροστά στό Χριστό, όλοι αυτοί οι λύκοι θά γίνουν αρνιά, καί όλος ο κόσμος θά γίνη ένα μαντρί μεγάλο μέ πρόβα­τα ήμερα, πού θά ‘χουν ένα ποιμένα, τό Χριστό.

*****

Τελειώνοντας, αγαπητοί μου, τονίζω δύο πράγματα πού αποδίδονται στόν άγιο Κοσμά.

Πρώτον. Τόν ρώτησαν κάποτε· Πότε θά γί­νη τό μεγάλο κακό; Καί απήντησε· Ό­ταν θά δή­τε ν’ αδειάζουν οι εκκλησιές καί νά γεμίζουν οι φυλακές. Στήν τουρκοκρατία, χωρίς καμπάνες γιατί οι Τούρκοι δέν ε­πέτρε­παν, οι Χριστιανοί έτρεχαν στήν εκκλησία· τώρα χτυπάνε καμπάνες μεγάλες, μά οι άνθρωποι δέν πατάνε στήν εκκλησιά, δέν υ­πάρχει παιδί νά κρατήση τή λαμπάδα. Άλλος είνε ξαπλωμένος στό κρεβά­τι του, άλλος παίρνει τό τουφέκι του καί πάει νά κυνηγήση, άλλος κλείνεται σέ κέντρα καί χαρτοπαίζει, άλλος πηγαίνει στά χωράφια του, καί άλλος αλλού. Πραγματοποιήθηκε ο λόγος· άδειασαν οι εκκλησιές καί γέμισαν οι φυλακές.

Καί δεύτερον. Ο άγιος Κοσμάς είπε, ότι ο δι­άβολος θά μάς κοσκινίση. Θά κατεβή στή γή, όπως λέει η Αποκάλυψις (12,12)· κι από ώρα σέ ώ­ρα περιμένουμε τόν αντίχριστο, πού θά μάς κοσκινίση όλους· τά παλάτια καί τό λαό, τούς πλουσίους καί τούς φτωχούς, τούς εργοστασιάρχες καί τούς γεωργούς, τούς παπάδες καί δεσποτάδες καί πατριάρχες.
Θά μάς κοσκινίση όλους ο διάβολος. Αλλά, αδέρφια μου, μή φοβηθήτε· όχι. Παραπάνω απ’ όλα είνε ο Κύριος! Κι άν δέν πιστεύη η μάνα κι ο πατέρας σου, κι άν μέσ’ στόν κόσμο μεί­νης ένας, νά γονατίζης μπροστά στό Χριστό καί νά λές· «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τή α­πιστία» (Μάρκ. 9,24). Δέν θά νικήση ο διάβολος, δέν θά νικήσουν οι αιρετικοί καί οι άθεοι· θά νική­ση ο Χριστός, πού ζή καί βασιλεύει εις τούς αι­ώνας, θά νικήση η Ορθόδοξος Πίστι. Κοντά στό Χριστό, μικροί καί μεγάλοι. Στά άγιά μας χώματα νά παλέψουμε έναντι τού διαβόλου.

Καί ο Χριστός, εύχομαι εγώ ο αμαρτωλός, νά σάς φυλάη. Νά φυλάη τόν τόπο σας, τίς γυ­ναίκες καί τά παιδιά σας. Νά είστε ευλογημένοι καί τρισευλογημένοι εν Χριστώ Ιησού διά πρεσβειών τής υπεραγίας Θεοτόκου· αμήν.

Tου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία, η οποία έγινε στόν ι. ναό Αγ. Γεωργίου Κυπαρισσίου τής αρχιερατικής περιφερείας Καλλονής Σιατίστης τήν 23-8-196; εσπέρας. Καταγραφή καί σύντμησις 24-7-2017.

Πηγή: augoustinos-kantiotis.gr