Λήθη. Ευχή και κατάρα. Όταν είσαι σε θέση να αφήσεις το παρελθόν σου, τότε είναι μεγάλο προσόν. Αν, όμως, ξεχνάς τα μαθήματα ζωής που σε δίδαξαν οι μεγαλύτεροι, τότε το… καμπανάκι χτυπάει.

Καθημερινά προσπαθείς να είσαι ευτυχισμένη, προσπαθείς να βρεις τρόπους για να ξεχαστείς από τη ρουτίνα σου και τα προβλήματά σου. Λες και κάποιος σε κυνηγά, λες κι αυτά δεν είναι μέρος δικό σου. Όλα είναι πιο ευχάριστα όταν είναι εύκολα μα δεν είναι αυτά που σε κάνουν πιο δυνατό σαν άνθρωπο.

1. Πρώτα έρχεται η οικογένεια

Να τρέξεις να προλάβεις το λεωφορείο για να πας στη δουλειά όπου δεν θα κάτσεις το συνηθισμένο 8ωρο σου για το οποίο είχες υπογράψει αλλά όλο και κάτι θα προκύψει να κάνεις με αποτέλεσμα να κάτσεις πολλή ώρα παραπάνω και να… φας τρελή κίνηση όταν επιστρέφεις γιατί απλά δεν έφυγες την ώρα που έπρεπε. Μια ανάσα η παραπάνω πρόταση και μια ανάσα για να ηρεμήσεις.

Κλείσε τα μάτια σου και πάρε μια βαθιά ανάσα. Νιώσε το στήθος σου να ανεβοκατεβαίνει και άκουσε τον εαυτό σου. Αυτό είναι που θες; Σίγουρα η δουλειά σου είναι σημαντική γιατί έτσι κερδίζεις χρήματα και πληρώνεις τους λογαριασμούς σου. Και αδιαμφισβήτητα δεν θες να απολυθείς ή να παραιτηθείς αλλά έτσι επιθυμείς να είναι η κάθε σου ημέρα; Τόσο άγχος ξεχνώντας εσένα; Και ξεχνώντας και τους δικούς σου ανθρώπους;

Η οικογένειά σου πού είναι μέσα στη ζωή σου; Μπορεί για εσένα οικογένεια να είναι οι φίλοι ή ο σύντροφός σου ή οι γονείς σου και τα αδέρφια σου ή μόνο οι γονείς σου. Αλλά δεν έχει σημασία ποιος είναι σαν πρόσωπο. Σημασία έχει ποιον ορίζεις εσύ να είναι και αν τους δίνεις εν τέλει τόσο χρόνο όσο απαιτείται και χρειάζεστε. Και οι δύο μεριές.

2. Πριν απορρίψεις κάτι, γνώρισέ το

Ισχυρογνώμων, απόλυτος και άκαμπτος μπορεί να χαρακτηριστεί ο κόσμος σήμερα. Αλλά αυτή είναι η μια μεριά. Γιατί πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Και η αλήθεια είναι πως κοιτάς αυτή που σε συμφέρει ή αυτή που είσαι θετικά προσκείμενος από την αρχή.

Οι ρατσιστικές επιθέσεις φουντώνουν και καθημερινά διαβάζεις στα social media και στα ΜΜΕ για βίαια περιστατικά και αυτοκτονίες επειδή κάποιος τους έκανε να αισθανθούν κάτι λιγότερο από αυτό που είναι. Και το ερώτημα είναι ένα: γνώρισες αυτό που πολεμάς πριν το μισήσεις;

Γιατί η γραμμή μεταξύ αγάπης και μίσους είναι πολύ λεπτή και εύκολα πας από το ένα στο άλλο. Όταν βιώνεις το αίσθημα του μίσους, σημαίνει πως κάτι σε κάνει να νοιάζεσαι, σημαίνει πως κάτι σε κάνει να ταυτίζεσαι. Και εν τέλει δεν πολεμάς αυτό που βλέπεις αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό.

Σκέψου αν όντως θυμώνεις με αυτό που παρατηρείς να εξελίσσεται μπροστά σου. Μήπως εξαπολύεις την ενέργειά σου γιατί βλέπεις κάτι σε αυτή την κατάσταση που σε θυμίζει; Μια αδικία που βίωσες αλλά κανείς δε σε βοήθησε, κανείς δε σε υπερασπίστηκε. Οπότε επαναλαμβάνεις το ίδιο, αλλά αυτή τη φορά νιώθεις πως εσύ έχεις το πάνω χέρι.

3. Η απώλεια είναι μέρος της ζωής

Δύσκολος ο θάνατος. Σε όποια μορφή κι αν είναι. Μπορεί να νιώθεις ότι χάνεις τον εαυτό σου γιατί δεν ξέρεις τι να κάνεις επαγγελματικά. Μπορεί να αισθάνεσαι πως είσαι μόνος και ότι οι άνθρωποι γύρω σου δεν σε νοιάζονται. Μπορεί να βγήκες από μια μακρόχρονη σχέση και να βλέπεις τα πάντα μαύρα. Μπορεί να έχασες τον αγαπημένο σου παππού.

Πολλές οι συνθήκες και διαφορετικές αλλά η ουσία είναι ότι η απώλεια και το πένθος είναι εκεί. Είναι μέρος σου και εσύ τους κλείνεις την πόρτα. Μην τα αφήσεις να σε κυριεύσουν αλλά ζήσε τα. Δεν ήρθαν τυχαία, αλλά θα σε μάθουν κάτι για εσένα και τον κόσμο στον οποίο ζεις. Μην τα απορρίπτεις.

4. Είναι χάρισμα να συγχωρείς

Η πιο απαιτητική διαδικασία. Η συγχώρεση. Είναι τόσο δύσκολο όσο το ότι πρέπει να μην φας το γλυκό της αρεσκείας σου. Το να μπορείς να συγχωρείς τον εαυτό σου αποδεικνύεται- πολλές φορές- το δυσκολότερο πράγμα. Φαντάζει τόσο αδύνατο και οδυνηρό.

Και σε πρόσφατο άρθρο μας, φαίνεται πως οι άνθρωποι που αδυνατούν να συγχωρήσουν τους εαυτούς τους ή άλλους έχουν αυξημένη συχνότητα κατάθλιψης. Δρουν με περισσότερη σκληρότητα προς τους άλλους. Τείνουν να είναι λιγότερο ευτυχισμένοι και έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Αυτό θες;

Και εδώ πάλι συναντάς το… τέρας του θυμού. Αλλά πίσω από αυτόν κρύβεται η θλίψη, ο πόνος και ο φόβος. Αυτό το «ίσως» και αυτό το «μήπως συμβεί ξανά». Έτσι, αποφασίζεις να… ντυθείς με την οργή σου επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο να σε κυριεύσει. Ώσπου καταλήγεις να νευριάζεις με τα πάντα δίχως να συγχωρείς όχι τους άλλους μα κυρίως τον ίδιο σου τον εαυτό.

5. Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους

«Κοίτα τον! Τα κατάφερε, εσύ γιατί ακόμα δεν έχεις κάνει κάτι»; Η αλήθεια είναι πως πάντα κάποιος θα είναι πιο όμορφος από εσένα. Πάντα κάποιος θα είναι πιο έξυπνος από εσένα. Πάντα κάποιος θα είναι πιο νέος από εσένα. Αλλά κανένας ποτέ δε θα γίνει εσύ. Κι εσύ δε θα γίνεις αυτός.

Μην εγκλωβίζεσαι σε φράσεις όπως «δεν έχω χρόνο» και «αυτά δεν είναι για εμένα». Έχεις ακριβώς τον ίδιο χρόνο που είχε η Μητέρα Τερέζα, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Στίβεν Χόκινγκ. Το πώς εσύ θα αξιοποιήσεις τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται καθημερινά είναι δικό σου θέμα. Μα ποτέ μην σε συγκρίνεις με άλλους.

Μπορείς να έχεις τα δικά σου πρότυπα αλλά μην προσπαθήσεις να αντιγράψεις κανέναν. Βάλε το δικό σου… λιθαράκι σε αυτό τον κόσμο και μη σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι. Ο καθένας θα βρει να σχολιάσει αυτό που θέλει, όσο καλό κι αν έχεις κάνει. Κάπου, για εκείνον, πάντα θα υστερείς. Όμως φτάνει να ξέρεις εσύ ποιος είσαι.

6. Ζήσε έτσι όπως θέλεις να σε θυμούνται

Οι πράξεις βρίσκουν τον τρόπο να μιλήσουν από μόνες τους. Γέμισε ο κόσμος από αερολογίες μα τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Υστεροφημία. Η καλή φήμη που αποκτά κάποιος μετά τον θάνατό του. Δούλεψε για αυτό και μην κάνεις ποτέ συμβιβασμούς που αφορούν στην ψυχή σου. Αλλιώς θα έχεις καταστροφικά αποτελέσματα.

Μάθε τι κρατάει το πνεύμα σου ζωντανό και φρόντισέ το. Κράτα την αλήθεια, την ελευθερία και την εντιμότητα στις σχέσεις μου, για να πετύχεις. Η μεγαλύτερη προσωπική νίκη είναι η προσπάθεια αλλά σαν να μην φαίνεται ότι προσπαθείς. Αν θέλεις να σε θυμούνται ως την καλύτερη αδερφή, τότε δούλεψε προς αυτό τον σκοπό. Αν θέλεις να σε θυμούνται ως την πιο αστεία συνεργάτη, τότε βρες τον τρόπο. Δεν υπάρχει «δεν μπορώ», αλλά «δεν θέλω».

7. Tο ταξίδι είναι πιο σημαντικό από τον προορισμό

Στην εποχή μας, κάνεις το λάθος να ταυτίζεις την ευτυχία με την επαγγελματική καταξίωση και την αύξηση του εισοδήματός ξεχνώντας από πού ξεκίνησες και όλες τις θυσίες που έκανες. Τότε είναι που ανακάλυψες ποιος είσαι και ποιος μπορείς να γίνεις. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, εξάλλου, το έθεσε εξαιρετικά γιατί τελικά αυτό που μένει, είναι το ταξίδι.

Αν δεν μπορείς να το απολαύσεις με αυτούς που έχεις δίπλα σου, τότε η επίτευξη του στόχου σου δεν θα έχει καμιά αξία. Τίποτα στη ζωή δεν κρατά για πάντα. Ούτε η ευτυχία, ούτε η δυστυχία. Το ένα διαδέχεται το άλλο, μέχρι να βρεις την προσωπική ηρεμία και γαλήνη σου.

Αντιμετωπίζεις όσα συμβαίνουν στη ζωή σου σαν πρόβλημα κι όχι σαν ευκαιρίες για να μάθεις και να δεις ποιος είσαι. Καλό είναι να αναρωτηθείς γιατί σου συνέβη κάτι και ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης σου. Και αυτό να το κάνεις όχι για να αυτομαστιγωθείς αλλά για να δεις πού έκανες λάθος και τι μπορείς να διορθώσεις.

Πηγή: boro.gr