Την Κυριακή 14 Ιουνίου θα τελεστεί στον Ιερό Ναό της Παναγίας στο Περαχώρι, το σαρανταήμερο μνημόσυνο στη μνήμη του Γιώργου Ξυλούρη, που έπεσε νεκρός στη φονική συμπλοκή που σημειώθηκε στις 2 Μαΐου στα Ανώγεια.

Η χήρα του Γιώργου Ξυλούρη, Κλειώ Ξυλούρη-Καψάλη, συγκλονίζει με νέο κείμενό της….

Αναλυτικά το κείμενο από την Κλειώ:

«Γιώργη Μου, αγαπημένε μου, ότι λόγια και να πούμε για εσένα θα είναι λίγα , ήταν τόσο άδικος ο χαμός σου που κλονιστήκαμε όλοι. Η απώλεια σου μεγάλη, γιατί μείναμε όλοι χωρίς το στήριγμά μας, ήσουν για όλα και για όλους εκεί. Κανείς δεν μπορεί να σου ξεχάσει γιατί μόνο καλό πρόσφερες, αλλά δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά τα καλά που είχες κάνει δεν μπήκε μπροστά εκείνο το βράδυ, που έφυγες τόσο άδικα και τόσο απάνθρωπα, για να σε προστατεύσει..

Η καλοσύνη και το φιλότιμο σου για όλους ήταν υπόδειγμα. Ότι λόγια και να πει κανείς για σένα θα είναι λίγα και εσύ δεν ήσουν από αυτούς που ήθελε φανφάρες και λόγια του αέρα αλλά μόνο πράξεις.

Τον πόνο μας απαλύνει λίγο, ότι άφησες ένα καλό όνομα σε εμάς που πρέπει να το συνεχίσουμε για να τιμήσουμε τη μνήμη σου, όπως και μια κοινωνία που μας στηρίζει και ακούγεται από όλους ο καλός λόγος και η αγάπη που σου είχαν, γιατί μπορεί να σε πήραν από την ζωή μας αλλά από την μνήμη και την καρδιά μας δεν μπορεί ΚΑΝΕΙΣ να σε πάρει …

Ήσουν πικραμένος γιατί έχασες ένα από τα πιο αγαπημένα σου πρόσωπα, τον Μανιό που ήταν στήριγμα για εσένα σε όλα σου τα βήματα και τότε λύγισες και πόνεσες πολύ, η απώλεια του μεγάλη για όλη την οικογένειά σου, συνεχίσατε και πορευτήκατε όμως γιατί έτσι έπρεπε.

Έπειτα ακολούθησαν χαρές, για εμένα και εσένα, παντρευτήκαμε και ήρθε το πρώτο μας παιδί, η Βαγγελιώ-Μιχαέλα και ο πόνος ανακουφίστηκε όμως το κακό συνεχιζόταν, η μια ατυχία διαδεχόταν την άλλη, καθώς ήρθε η αρρώστια που έπληξε τον πατέρα σου και τότε φοβήθηκες και έλεγες:

-‘’Όχι άλλος πόνος’’ και αυτό συνεχιζόταν αλλά εσύ πάλι σηκώθηκες γιατί ήρθε στην ζωή ο γιος μας ο Γιάννης –Γιώργης.

Έδινες αγάπη και στα δυο μας παιδιά αλλά και σε εμένα, ήσουν ένας καλός σύζυγος και πατέρας, με στήριζες σε όλα μου τα βήματα και εγώ όμως το ίδιο έκανα για εσένα.

Μετά από καιρό χτύπησε την πόρτα η χαρά σπίτι μας για τον αδερφό σου και τότε μου είπες:

-‘’Είμαστε σε καλό δρόμο’’.

Όμως ο θεός είχε άλλα σχέδια και σε εμάς έπρεπε να δώσει πάλι την σκυτάλη του πόνου καθώς τότε αρρώστησε ο θείος ο Γιώργης. Εσύ ήσουν εκείνος που του στάθηκε σε όλα όσα ακολούθησαν εκείνους τους δύσκολους μήνες και μετά που ήρθε το τέλος και πάλι έπρεπε να αναστηλωθούμε, εσύ ήσουν εκείνος που μας έδινε δύναμη και θάρρος για να συνεχίσουμε.

Όμως μετά από 3 μήνες είχαμε συνέχεια του δράματος. Τότε αφορούσε την θεία την Σοφία που ήταν και εκείνη βαριά άρρωστη για πολλά χρόνια.Το μεγάλο κακό όμως δεν άργησε να έρθει και τότε ήταν που κλονίστηκες ακόμα περισσότερο καθώς αυτό το κακό αφορούσε την αδερφή σου την Νίκη και μου έλεγες:

-‘’Όχι άλλο πόνο Κλειώ’’. Όχι, γιατί σε όλα εμείς πρέπει να ήμαστε τα θύματα, την έσωσες όταν εσύ κατάλαβες μέσα στην εντατική ότι το “κοπέλι” όπως την έλεγες έπεσε σε κώμα.

Η ταφόπλακα όμως ήσουν εσύ καλέ μου. Ο ξεριζωμός εσύ που αν μας έβλεπες θα έλεγες:

-“Σηκωθείτε μπρε να συνεχίσετε γιατί έτσι πρέπει…”.

Εμείς λοιπόν Γιώργη μου, η οικογένεια σου θα πράττουμε όπως θα έκανες και εσύ την κάθε μέρα και θα πορευόμαστε με βάση την δική σου λογική ,που ήταν η αξία της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, του ΦΙΛΟΤΙΜΟΥ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ! Γιατί αυτά διδάχτηκες από την οικογένεια σου και αυτά προσπαθούμε να κρατήσουμε όλοι μέχρι και σήμερα, όσο δύσκολο και εάν είναι. Εσύ πάντα με ήθελες δυνατή και έτσι πρέπει να συνεχίσουμε όλοι μας επιστρατεύοντας όσες δυνάμεις μας έχουν απομείνει…

Αδικοσκοτωμένε μερακλή μου.

Έκλεισε η το σπίτι γιασεμί μου.

Γιώργη μου αδικοχαμένε καντιφέ μου.

Τι λόγια να σου πω εδά μπαξέ μου.

Ερήμαξε ο ντουνιάς δα κανακάρη μου.

Που φεύγεις και με ‘φήνεις παλικάρι μου.

Γιώργη μου η απώλεια καλέ μου,

δεν θα περάσει άντρα μενεξέ μου.

Η τα παιδιά σου δα χαρά μου η το μπαμπά τους θένε ροδαριά μου.

Έφυγες και σε ψάχνουνε κλωνάρι μου Η Βαγγελιώ σου και ο Γιάννης σου κανακάρη μου.

Το όνομα σου πήρε δα καλέ μου,

ο γιος σου ο μονάκριβος αϊτέ μου.

Έφυγες και ρημάξαμε μπαξέ μου.

Δεν ξανά μπαίνεις η στο σπίτι στρατηγέ μου.

Με την ανάμνηση σου δα αϊτέ μου, θα πορευτούμε Γιώργη καντιφέ μου.

Με το Μανιό θα ν’ είσαι δα καμάρι μου, χορό θα στήσετε στον Άδη παλικάρι μου.

Στο Άδη θα γλεντίζετε μπαξέ μου, με τους παππούδες και τσι θείους καντιφέ μου.

Καλό ταξίδι μενεξέ μου, αδικοσκοτωμένε Στρατηγέ μου!

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει και να απαλύνει τον πόνο και τις πληγές που σου άφησαν στο σώμα σου και στην ψυχή σου τόσο απάνθρωπα ,για εμάς θα ζεις πάντα στις καρδιές μας και στην θύμηση μας.

Η Γυναίκα σου Κλειώ και τα παιδιά σου Βαγγελιώ και Γιάννης».

Πληροφορίες από αναγωγή

Πηγή: nassosblog.gr